Φίλος……
Πόσο διαφορετικά ορίζουμε τις λέξεις? Πριν μερικά χρόνια απέκτησα έναν πολύ καλό φίλο… ήταν φίλος μου και αγόρι μου…
φίλος με την έννοια του ότι μοιραζόμασταν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας.. συζητούσαμε άπειρες ώρες για διάφορα… ξέραμε να διαφωνούμε… όταν ήμουν στενοχωρημένη με έπαιρνε αγκαλιά και ηρεμούσα χωρίς να λέει τίποτα… όταν δεν με καταλάβαινε δεν μου έλεγε τίποτα… απλά έβλεπα μια απορία στα μάτια του αλλά μέχρι εκεί… ήξερε να σέβεται τη διαφορετικότητα μου… μου έδινε απίστευτες συμβουλές με τόσο ωραία και ήρεμα λόγια… ποτέ δεν ένιωσα απόρριψη από αυτό το άτομο… του έλεγα και τις πιο σκοτεινές μου σκέψεις και έβλεπα στα μάτια του τόσο ενδιαφέρον… αργότερα σκέφτηκα πολλές φορές τις συζητήσεις μας και ανακάλυψα διάφορες συμβουλές κρυμμένες στις λέξεις του… πράγματα που τώρα βλέπω πως ήθελε να αλλάξει στο χαρακτήρα μου άλλαξαν σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω.. χωρίς να νιώσω πίεση και απόρριψη. Χωρίς να με κατακρίνει στιγμή! Και όσες φορές ήθελα κάτι, βόλτα, παρέα ή οτιδήποτε θα μπορούσε να κάνει για μένα και δεν μπορούσε εκείνη τη στιγμή, είχε έναν απίστευτα ήρεμο και κατανοητό τρόπο να αρνείται… δεν ένιωσα ποτέ ότι με γράφει!
Όλο το παραπάνω είναι για μένα ο ορισμός της φιλίας.
Το συγκεκριμένο άτομο ήταν και κάτι παραπάνω από φίλος… και είναι η απόδειξη για μένα ότι φιλία και σχέση μπορούν να συνυπάρχουν… αρκεί να τα ορίζουν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο και να τα διαχωρίζουν… ώστε όταν η σχέση τελειώσει να μη χαθεί η φιλία!
Με τον συγκεκριμένο είχαμε αναλύσει πολλές φορές το πόσο μεγάλη σημασία έχει ο ορισμός που δίνουμε στις λέξεις… και κυρίως σε λέξεις όπως αγάπη, έρωτας, σεξ, νοιάζομαι, σκέφτομαι, μου λείπεις, με πλήγωσες και άλλα τέτοια… ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο ορίζουν οι άνθρωποι τις λέξεις αυτές οδηγεί συχνά σε παρεξηγήσεις…!
Πριν δυο μέρες έγινε κάτι πολύ ωραίο για μένα… πέρασα ένα όμορφο βράδυ με ένα άτομο που θεωρώ φίλο μου. Φίλο μου με τον ορισμό που έδωσα παραπάνω. Γενικά στη ζωή μου δεν είχα την τύχη να έχω πολλούς τέτοιους φίλους. Εκτός από τους δύο που προανέφερα, νομίζω άλλο ένα άτομο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά… το θέμα είναι ότι όταν είσαι χαρούμενος ξεχνάς πόσο παράξενα φέρονται οι γύρω σου.
Σήμερα λοιπόν ήμουν πολύ χαρούμενη. Πήγα για καφέ και μίλησα και με κάνα δυο άτομα που μου αρέσει να μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Που δεν έχουν όμως τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν έναν φίλο για μένα. Γιατί?
Γιατί ενώ εγώ ήμουν απλά πάρα πολύ χαρούμενη και θέλησα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί τους, αυτοί απλά θέλησαν να πουν τα δικά τους και να προβάλλουν αυτά που έλεγα στις δικές τους εμπειρίες.
Ενώ εγώ απλά ήθελα να μιλάω συνέχεια για αυτό που με έκανε χαρούμενη αυτές τις δυο μέρες, και μοιραζόμουν το τι σκέφτομαι και πως νιώθω και ανέλυα τα συναισθήματά μου, αυτοί απλά έβρισκαν οτιδήποτε αρνητικό θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από όλα αυτά που έλεγα και προβληματίστηκαν μήπως φάω κάνα κόλλημα και πληγωθώ .
Όλο το παραπάνω είναι για μένα ο ορισμός της φιλίας.
Το συγκεκριμένο άτομο ήταν και κάτι παραπάνω από φίλος… και είναι η απόδειξη για μένα ότι φιλία και σχέση μπορούν να συνυπάρχουν… αρκεί να τα ορίζουν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο και να τα διαχωρίζουν… ώστε όταν η σχέση τελειώσει να μη χαθεί η φιλία!
Με τον συγκεκριμένο είχαμε αναλύσει πολλές φορές το πόσο μεγάλη σημασία έχει ο ορισμός που δίνουμε στις λέξεις… και κυρίως σε λέξεις όπως αγάπη, έρωτας, σεξ, νοιάζομαι, σκέφτομαι, μου λείπεις, με πλήγωσες και άλλα τέτοια… ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο ορίζουν οι άνθρωποι τις λέξεις αυτές οδηγεί συχνά σε παρεξηγήσεις…!
Πριν δυο μέρες έγινε κάτι πολύ ωραίο για μένα… πέρασα ένα όμορφο βράδυ με ένα άτομο που θεωρώ φίλο μου. Φίλο μου με τον ορισμό που έδωσα παραπάνω. Γενικά στη ζωή μου δεν είχα την τύχη να έχω πολλούς τέτοιους φίλους. Εκτός από τους δύο που προανέφερα, νομίζω άλλο ένα άτομο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά… το θέμα είναι ότι όταν είσαι χαρούμενος ξεχνάς πόσο παράξενα φέρονται οι γύρω σου.
Σήμερα λοιπόν ήμουν πολύ χαρούμενη. Πήγα για καφέ και μίλησα και με κάνα δυο άτομα που μου αρέσει να μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Που δεν έχουν όμως τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν έναν φίλο για μένα. Γιατί?
Γιατί ενώ εγώ ήμουν απλά πάρα πολύ χαρούμενη και θέλησα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί τους, αυτοί απλά θέλησαν να πουν τα δικά τους και να προβάλλουν αυτά που έλεγα στις δικές τους εμπειρίες.
Ενώ εγώ απλά ήθελα να μιλάω συνέχεια για αυτό που με έκανε χαρούμενη αυτές τις δυο μέρες, και μοιραζόμουν το τι σκέφτομαι και πως νιώθω και ανέλυα τα συναισθήματά μου, αυτοί απλά έβρισκαν οτιδήποτε αρνητικό θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από όλα αυτά που έλεγα και προβληματίστηκαν μήπως φάω κάνα κόλλημα και πληγωθώ .
Το ότι είμαι διχασμένη μετά αυτό που συνέβη το ξέρω. Είπα χαρακτηριστικά ότι αυτές τις μέρες νιώθω σα να υπάρχουν δυο κόσμοι… στον έναν έχουν συμβεί αυτά που έγιναν το Σάββατο και στον άλλον δεν έχει συμβεί τίποτα από αυτά… για μένα αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δεχτώ τις καταστάσεις χωρίς να τις μπλέξω μεταξύ τους… για αυτούς που μίλησαν μαζί μου αυτό που σκέφτομαι είναι μπέρδεμα, ψυχολογικό πρόβλημα, επικίνδυνο συναίσθημα που θα με πληγώσει, προσπάθεια να προστατέψω τον εαυτό μου και διάφορα άλλα που βαριέμαι να γράψω τώρα…
Για μένα πάλι, όλα αυτά που λένε δείχνουν απλά τον τρόπο που θα αντιδρούσαν και θα σκέφτονταν αν τους συνέβαινε κάτι αντίστοιχο… είναι η δική τους εκδοχή…
το πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν ζήτησα να ακούσω κανενός την εκδοχή!
Εγώ απλά ήθελα να μοιραστώ αυτά που ένιωθα με άτομα που πιστεύω ότι είναι κοντά μου!
Είναι τόσο εγωιστικό να μην αφήνεις τον άλλον να σου πει αυτά που νιώθει χωρίς να πεις τα δικά σου!
Δεν μπορείς απλά να σωπάσεις και να τον ακούσεις…? να του χαμογελάσεις και να χαρείς που είναι ευτυχισμένος!?...
Τεσπα… ευτυχώς ένα από τα πράγματα που με δίδαξε ο πρώτος φίλος που ανέφερα, ήταν να μη δίνω και πολύ σημασία στη γνώμη των άλλων όταν νιώθω σίγουρη για τη δική μου… μπορεί η γνώμη μου και αυτά που νιώθω να είναι λάθος για κάποιους… μπορεί να με θεωρούν τρελή, ονειροπόλα, χαζούλα και διάφορα άλλα… εγώ όμως είμαι έτσι…
αυτός είναι ο κόσμος μου…
Ναι ζω σε έναν μοναδικό κόσμο! Οι λίγοι φίλοι μου ζουν στον ίδιο κόσμο… ίσως σε άλλες περιοχές… αλλά συνυπάρχουν μαζί μου…στον κόσμο μας! οι άλλοι απλά υπάρχουν στο ίδιο σύμπαν…
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει σωστό και λάθος… πιστεύω ότι όλοι διαφέρουμε… όλοι τα βλέπουμε κάπως αλλιώς… το θέμα είναι να βρίσκουμε όμορφη τη διαφορετικότητα… ναι ώρες ώρες ζηλεύω τα άτομα που δεν αναλύουν τα πάντα και που τα βλέπουν όλα ξεκάθαρα… έχω αλλάξει πολύ μεγαλώνοντας και ίσως αλλάξω κι άλλο… αλλά αλλάζω σιγά σιγά… μόνη μου μέσα από αυτά που βιώνω… μέσα από τις πληγές, τις χαρές, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες μου!
Δεν μετανιώνω για τίποτα από αυτά που κάνω!
Ό,τι κάνω το θέλω τη δεδομένη χρονική στιγμή!
Και αν νιώσω κάποια στιγμή ότι είναι λάθος απλά δεν θα το ξανακάνω!
Αλλά θα το νιώσω μόνη μου! Δεν είμαι χαζή! Δεν χρειάζομαι να μου πει κανείς τι να νοιώσω!
Χρειάζομαι να μοιράζομαι αυτά που σκέφτομαι με φίλους… φίλους που απλά θα με αγαπούν όπως είμαι, χωρίς να συμφωνούν πάντα μαζί μου, και θα είναι εκεί αν πληγωθώ χωρίς να μου πουν «στα ‘λεγα!»
Ναι ζω σε έναν μοναδικό κόσμο! Οι λίγοι φίλοι μου ζουν στον ίδιο κόσμο… ίσως σε άλλες περιοχές… αλλά συνυπάρχουν μαζί μου…στον κόσμο μας! οι άλλοι απλά υπάρχουν στο ίδιο σύμπαν…
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει σωστό και λάθος… πιστεύω ότι όλοι διαφέρουμε… όλοι τα βλέπουμε κάπως αλλιώς… το θέμα είναι να βρίσκουμε όμορφη τη διαφορετικότητα… ναι ώρες ώρες ζηλεύω τα άτομα που δεν αναλύουν τα πάντα και που τα βλέπουν όλα ξεκάθαρα… έχω αλλάξει πολύ μεγαλώνοντας και ίσως αλλάξω κι άλλο… αλλά αλλάζω σιγά σιγά… μόνη μου μέσα από αυτά που βιώνω… μέσα από τις πληγές, τις χαρές, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες μου!
Δεν μετανιώνω για τίποτα από αυτά που κάνω!
Ό,τι κάνω το θέλω τη δεδομένη χρονική στιγμή!
Και αν νιώσω κάποια στιγμή ότι είναι λάθος απλά δεν θα το ξανακάνω!
Αλλά θα το νιώσω μόνη μου! Δεν είμαι χαζή! Δεν χρειάζομαι να μου πει κανείς τι να νοιώσω!
Χρειάζομαι να μοιράζομαι αυτά που σκέφτομαι με φίλους… φίλους που απλά θα με αγαπούν όπως είμαι, χωρίς να συμφωνούν πάντα μαζί μου, και θα είναι εκεί αν πληγωθώ χωρίς να μου πουν «στα ‘λεγα!»
| Permalink | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!! 
