juggling…
Πριν 6 χρόνια, σε ένα φεστιβάλ για κόμικς, γνώρισα τον Τάσο... ο Τάσος ήταν εκεί με μια παρέα τύπων που πειραματιζόντουσαν με το juggling… αφού χαζέψαμε την έκθεση ξεκίνησαν τα παιχνίδια… έπαιζαν με κορύνες, μπάλες, κοντάρια… τα άναβαν κιόλας.. ήταν αρκετά εντυπωσιακοί… και φυσικά ένιωσα γοητευμένη…
Πάντα με εντυπωσίαζε το θέατρο δρόμου… είτε ήταν παντομίμα, είτε ζογκλερικά, είτε μουσικοί του δρόμου… πάντα με μάγευαν γιατί τους θεωρώ πολύ ελεύθερους… Από τότε απλά παρακολουθούσα στο δρόμο όποτε τύχαινε να συναντήσω ζογκλέρ.
Απόψε, παρόλο που πήγα στο θησείο, σημείο όπου πάντα συναντάς κόσμο να χαζεύει και να χειροκροτεί κάποιον ζογκλέρ, δεν είχα την τύχη να δω ούτε μπάλες ούτε κορύνες να χορεύουν στον αέρα…
Απόψε όμως γνώρισα τον Σπύρο. Ο Σπύρος ασχολούταν από μικρός με το juggling. Εδώ κι ένα χρόνο είναι στο Βερολίνο, σε σχολή για θέατρο δρόμου. Είχα διαβάσει για τέτοιες σχολές όταν μάθαινα γερμανικά… εκεί δίνουν πολύ σημασία στις τέχνες… ακόμα και στις «τέχνες του δρόμου» (strussenkunst)!
Με τον Σπύρο μιλήσαμε για περίπου 3 ώρες…κυρίως για το Βερολίνο και για το juggling…
Το juggling δεν είναι μόνο θέμα τεχνικής. Δεν είναι μόνο θέμα τρέλας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το ρυθμό. Μου ανέφερε διαφορετικές σχολές και θεωρίες. Συγκράτησα μόνο τη ρώσικη που είναι η πιο αυστηρή. Και που όλα αντιμετωπίζονται με σημεία στο χώρο. Όλα μελετημένα και μετρημένα ώστε να εκμεταλλεύεσαι τη βαρύτητα με τον τρόπο που θέλεις εσύ…
Επίσης μία θεωρία έχει μαθηματικοποιήσει την κατάσταση… κάθε κίνηση είναι ένας αριθμός… κάθε συνδυασμός μια μαθηματική πράξη…
Η άλλη θεωρία έχει να κάνει με beat… τα αντιμετωπίζει όλα με το ρυθμό… και κάθισα και σκέφτηκα…γιατί όταν εγώ παίζω αρμόνιο τι κάνω…? Από ένα σημείο & μετά όλα γίνονται μηχανικά! Μετράω διαστήματα & διάρκειες.. συγκεντρώνομαι… και όταν συγκεντρωθώ τόσο απόλυτα που δεν υπάρχει τίποτα και κανείς τριγύρω… τότε μου επιτρέπω να σκεφτώ και να σιγοτραγουδήσω τη μελωδία… τότε ξέρω ότι έχω μπει μέσα στη μελωδία…και αυτή μέσα σε μένα… τότε ξέρω ότι έχω φύγει.. είμαι αλλού…
το πόσο καλά θα παίξεις με τις κορύνες έχει να κάνει με το πόσο σωστός είναι ο ρυθμός που ακολουθείς, το πόσο σωστά διαστήματα έχεις επιλέξει και το πόσο συγκεντρωμένος είσαι ώστε «να γίνεις ένα με τη μελωδία που παίζεις με το κορμί σου»…
Το juggling είναι γυμναστική… του μυαλού…γιατί και το μυαλό το αντιμετωπίζουν σαν μυ…
Juggling σημαίνει να μπορείς να παίζεις με περισσότερα αντικείμενα από αυτά που μπορείς να κρατήσεις στα χέρια σου… δηλαδή με περισσότερα από δύο…
Και εγώ απλά αναρωτιόμουν… γιατί το ονόμασαν Jungling (jungle = ζούγκλα…)? Αφού είναι κάτι τόσο σωστά δομημένο… Μέχρι που έμαθα ότι λέγεται juggling… και έχει γαλλική ρίζα… ;)Δεν χρειάζεται να ξαναπώ ότι νιώθω γοητευμένη… ε?
Πάντα με εντυπωσίαζε το θέατρο δρόμου… είτε ήταν παντομίμα, είτε ζογκλερικά, είτε μουσικοί του δρόμου… πάντα με μάγευαν γιατί τους θεωρώ πολύ ελεύθερους… Από τότε απλά παρακολουθούσα στο δρόμο όποτε τύχαινε να συναντήσω ζογκλέρ.
Απόψε, παρόλο που πήγα στο θησείο, σημείο όπου πάντα συναντάς κόσμο να χαζεύει και να χειροκροτεί κάποιον ζογκλέρ, δεν είχα την τύχη να δω ούτε μπάλες ούτε κορύνες να χορεύουν στον αέρα…
Απόψε όμως γνώρισα τον Σπύρο. Ο Σπύρος ασχολούταν από μικρός με το juggling. Εδώ κι ένα χρόνο είναι στο Βερολίνο, σε σχολή για θέατρο δρόμου. Είχα διαβάσει για τέτοιες σχολές όταν μάθαινα γερμανικά… εκεί δίνουν πολύ σημασία στις τέχνες… ακόμα και στις «τέχνες του δρόμου» (strussenkunst)!
Με τον Σπύρο μιλήσαμε για περίπου 3 ώρες…κυρίως για το Βερολίνο και για το juggling…
Το juggling δεν είναι μόνο θέμα τεχνικής. Δεν είναι μόνο θέμα τρέλας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το ρυθμό. Μου ανέφερε διαφορετικές σχολές και θεωρίες. Συγκράτησα μόνο τη ρώσικη που είναι η πιο αυστηρή. Και που όλα αντιμετωπίζονται με σημεία στο χώρο. Όλα μελετημένα και μετρημένα ώστε να εκμεταλλεύεσαι τη βαρύτητα με τον τρόπο που θέλεις εσύ…
Επίσης μία θεωρία έχει μαθηματικοποιήσει την κατάσταση… κάθε κίνηση είναι ένας αριθμός… κάθε συνδυασμός μια μαθηματική πράξη…
Η άλλη θεωρία έχει να κάνει με beat… τα αντιμετωπίζει όλα με το ρυθμό… και κάθισα και σκέφτηκα…γιατί όταν εγώ παίζω αρμόνιο τι κάνω…? Από ένα σημείο & μετά όλα γίνονται μηχανικά! Μετράω διαστήματα & διάρκειες.. συγκεντρώνομαι… και όταν συγκεντρωθώ τόσο απόλυτα που δεν υπάρχει τίποτα και κανείς τριγύρω… τότε μου επιτρέπω να σκεφτώ και να σιγοτραγουδήσω τη μελωδία… τότε ξέρω ότι έχω μπει μέσα στη μελωδία…και αυτή μέσα σε μένα… τότε ξέρω ότι έχω φύγει.. είμαι αλλού…
το πόσο καλά θα παίξεις με τις κορύνες έχει να κάνει με το πόσο σωστός είναι ο ρυθμός που ακολουθείς, το πόσο σωστά διαστήματα έχεις επιλέξει και το πόσο συγκεντρωμένος είσαι ώστε «να γίνεις ένα με τη μελωδία που παίζεις με το κορμί σου»…
Το juggling είναι γυμναστική… του μυαλού…γιατί και το μυαλό το αντιμετωπίζουν σαν μυ…
Juggling σημαίνει να μπορείς να παίζεις με περισσότερα αντικείμενα από αυτά που μπορείς να κρατήσεις στα χέρια σου… δηλαδή με περισσότερα από δύο…
Και εγώ απλά αναρωτιόμουν… γιατί το ονόμασαν Jungling (jungle = ζούγκλα…)? Αφού είναι κάτι τόσο σωστά δομημένο… Μέχρι που έμαθα ότι λέγεται juggling… και έχει γαλλική ρίζα… ;)Δεν χρειάζεται να ξαναπώ ότι νιώθω γοητευμένη… ε?
By the way, μολις παρακολουθησα (οχι live δυστυχως) το Cirque du Soleil, ενα απο τα καλυτερα τσιρκο παγκοσμιως (αν και στην Ελλαδα εχουμε μεγαλυτερα) απο το Μοντρεαλ.
Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο θεαμα
απεριγραπτο
Posted by
Ανώνυμος |
5:19 π.μ.
twra pou to les... anafer8hke kai sto Cirque du Soleil... prepei na einai to kati allo oi jongleur tou!
Posted by
bereniki |
10:32 π.μ.
kapoia alloi einai gia to tsirko
alla pou 8a paei mia mera 8a ton damasw ton malaka kai 8a ton exw sto tsirko na kanei thn tsita kai gw apo pisw me to mastigio
Posted by
Bliss |
9:27 μ.μ.
hahahaha!
:P
mpes msn mari! thelw parea!
Posted by
bereniki |
9:29 μ.μ.
Ρε Μαργκακι τι εχεις παθει σημερα;
Ποιος σε πειραξε; Να φωναξω παρεα;
Ειπαμε τον μαλακα απο τον Summertime θα του τα κοψουμε και θα του αλατισουμε τις πληγες και θα τον αφησουμε να ξεραθει στον ηλιο.
Πισσα και πουπουλα.
Τι αλλο να κανουμε;
Posted by
Ανώνυμος |
10:09 μ.μ.