ο θείος αλβέρτος με έχει εντυπωσιάσει!!!!
όταν ήμουν παιδάκι είχα διάφορες χαζές αποριούλες για τον κόσμο. συνήθως δεν τις ρώταγα γιατί ένιωθα πως είναι χαζές. απλά έκανα υπομονή μέχρι να απαντηθούν κάποια στιγμή, αργότερα!
όταν πήγα λύκειο, άκουσα για μια σειρά βιβλίων που είχαν σαν ήρωα τον "θείο Αλβέρτο", δηλαδή τον Albert Einstein. είναι βιβλία γραμμένα για παιδάκια, με ιστοριούλες γραμμένες με αστείο και γεμάτο φαντασία τρόπο, έτσι ώστε να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παιδιών για τη φυσική. δεν είχα όμως τότε χρόνο για να τα διαβάσω, αφού είχα πολύ διάβασμα για το σχολείο.
το άφησα λοιπόν κι αυτό για αργότερα!!! (έέέέτσι μαζεύονται τα απωθημένα! :P)
Στο πανεπιστήμιο η αλήθεια είναι ότι τεμπέλιασα πάάάαάρα πολύ!
ούτε βιβλία, ούτε μουσική...! μόνο παρακολούθηση, καφές, βόλτες, shopping και διάβασμα στην εξεταστική για να πάρουμε και το πτυχίο με καλό βαθμό... σιγά σιγά σταμάτησα να ασχολούμαι τόσο με τη φυσική, σταμάτησα να εμβαθύνω και απλά διάβαζα τόσο ώστε να περάσω το μάθημα! κοινώς βαρέθηκα και έχασα κάθε ενδιαφέρον. μπήκα σε έναν τρόπο σκέψης του τύπου: άντε να πάρω το πτυχίο, να κάνω κι ένα μάστερ και να βρω δουλειά!
όσο αφορά στα βιβλιαράκια του θείου.... ούτε λόγος! σιγά μην διάβαζα έξτρα φυσική! :P
θυμάμαι είχα πάρει μόνο ένα, το "ο θείος αλβέρτος και ο κόσμος των κβάντων", όταν είχα διάβασμα στην κβαντομηχανική και ήθελα να καταλάβω κάποιες βασικές έννοιες (Στο φυσικό σπάνια σου εξηγούν τα βασικά... σε λιώνουν στα μαθηματικά κι από κει και πέρα ψάξε μόνος σου να καταλάβεις τι τρέχει στην ουσία!)
ομολογώ πως το παραμυθάκι με βοήθησε αρκετά! το έιχα διαβάσει μαζί με την sista, ξαπλωμένες στην παραλία στο Ρίο... βασικά της το διάβαζα σα να διαβάζω παραμύθι σε παιδάκι... απίστευτο γέλιο! πολυ επιμορφωτικό πάντως!!!!
για να μην πολυλογώ... (τι είπα τώρα! :P), όταν φέτος ξεκίνησα να κάνω μάθημα στο παιδάκι, αποφάσισα να γίνω λίγο "καθηγήτρια" και να διαβάσω όλη τη σειρά του θείου, για να δω πώς πρέπει να μιλάμε στα παιδάκια....
έτσι έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο "Ο Θείος Αλβέρτος σας απαντά", όπου μικρά παιδάκια κάνουν "χαζές" ερωτησούλες στον Russell Stannard που έχει τον ρόλο του θείου, κι εκείνος τους απαντά!
έχω διαβάσει ελάχιστα πράγματα... κάθε φορά νιώθω πολύ άτυχο παιδάκι, που δεν μου το πήρε κάποιος δώρο αυτό το βιβλίο όταν ήμουν 10-11 χρονών... είναι απίστευτο και απολαυστικότατο!!!!
σας έγραψα ένα κομματάκι!
enjoy sugars ;)
************************************************************************************************
67. Αν η Γη σταματούσε και άρχιζε να περιστρέφεται ανάποδα, η ζωή θα συνεχιζόταν κανονικά ή θα πηγαίναμε πίσω στο χρόνο?
(Τζέμα, 10 ετών)
Σίγουρα δεν θα πηγαίναμε πίσω στο χρόνο. Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι δυνατόν να πάμε πίσω στο χρόνο (παρά τα όσα λέγονται στα μυθιστορήματα και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας). Είναι πολύ διασκεδαστικό να σκαρώνουμε διάφορες τέτοιες ιστορίες, αν όμως τις πάρεις στα σοβαρά, σύντομα θα αντιμετωπίσεις προβλήματα. Φαντάσου, για παράδειγμα, ότι ξαφνικά «διακτινίζεσαι» σε μια εποχή στο παρελθόν και βρίσκεσαι να οδηγείς μιαν άμαξα. Καθώς συλλογίζεσαι με ποιον τρόπο να επιστρέψεις στο παρόν, αφαιρείσαι και άθελά σου χτυπάς και σκοτώνεις την προγιαγιά σου. Αν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα μπορούσε να είχε γεννηθεί η γιαγιά σου, η οποία έτσι θα ήταν αδύνατο να είχε γεννήσει τη μητέρα σου, η οποία με τη σειρά της δεν θα είχε γεννήσει εσένα. Επομένως, δεν θα μπορούσες ούτως ή άλλος να ταξιδέψεις πίσω στο χρόνο, επειδή δεν θα είχες καν υπάρξει στο παρόν.
Βέβαια, αν η Γη άρχιζε ξαφνικά «να περιστρέφεται ανάποδα», τότε η ζωή δεν «θα συνεχιζόταν κανονικά», όπως λες. Σκέψου μόνο το εξής: η περιφέρεια του ισημερινού της Γης έχει μήκος 40.000 χιλιόμετρα περίπου. Η Γη εκτελεί μία περιστροφή κάθε εικοσιτέσσερις ώρες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που ζει πάνω στον ισημερινό στην πραγματικότητα περιστρέφεται με ταχύτητα περίπου 1.700 χιλιομέτρων την ώρα (παρ’ ότι ασφαλώς δεν το νιώθει, αφού τα πάντα στον ισημερινό περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα). Φαντάσου τώρα πως η Γη σταματάει ξαφνικά. Τι πρόκειται να συμβεί? Όλα όσα δεν είναι στερεωμένα πάνω στην επιφάνειά της (οι άνθρωποι, λόγου χάρη) θα τινάζονταν προς τα μπροστά, συνεχίζοντας να κινούνται με ταχύτητα 1.700 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ οι λόφοι και τα βουνά θα παρέμεναν ακίνητα. Φαντάζεσαι τι θα γινότανε λοιπόν! Έπειτα, υπάρχει όλο αυτό το ρευστό υλικό που αποτελεί τη θάλασσα και τους ωκεανούς. Όλο αυτό το νερό θα άρχιζε ξαφνικά να κινείται προς την ξηρά με ταχύτητα 1.700 χιλιομέτρων την ώρα.
Νομίζω λοιπόν ότι είναι αρκετά καλό που η Γη πρόκειται να συνεχίσει να περιστρέφεται με τον ίδιο τρόπο για πάρα πολύ καιρό!
(Τζέμα, 10 ετών)
Σίγουρα δεν θα πηγαίναμε πίσω στο χρόνο. Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι δυνατόν να πάμε πίσω στο χρόνο (παρά τα όσα λέγονται στα μυθιστορήματα και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας). Είναι πολύ διασκεδαστικό να σκαρώνουμε διάφορες τέτοιες ιστορίες, αν όμως τις πάρεις στα σοβαρά, σύντομα θα αντιμετωπίσεις προβλήματα. Φαντάσου, για παράδειγμα, ότι ξαφνικά «διακτινίζεσαι» σε μια εποχή στο παρελθόν και βρίσκεσαι να οδηγείς μιαν άμαξα. Καθώς συλλογίζεσαι με ποιον τρόπο να επιστρέψεις στο παρόν, αφαιρείσαι και άθελά σου χτυπάς και σκοτώνεις την προγιαγιά σου. Αν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα μπορούσε να είχε γεννηθεί η γιαγιά σου, η οποία έτσι θα ήταν αδύνατο να είχε γεννήσει τη μητέρα σου, η οποία με τη σειρά της δεν θα είχε γεννήσει εσένα. Επομένως, δεν θα μπορούσες ούτως ή άλλος να ταξιδέψεις πίσω στο χρόνο, επειδή δεν θα είχες καν υπάρξει στο παρόν.
Βέβαια, αν η Γη άρχιζε ξαφνικά «να περιστρέφεται ανάποδα», τότε η ζωή δεν «θα συνεχιζόταν κανονικά», όπως λες. Σκέψου μόνο το εξής: η περιφέρεια του ισημερινού της Γης έχει μήκος 40.000 χιλιόμετρα περίπου. Η Γη εκτελεί μία περιστροφή κάθε εικοσιτέσσερις ώρες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που ζει πάνω στον ισημερινό στην πραγματικότητα περιστρέφεται με ταχύτητα περίπου 1.700 χιλιομέτρων την ώρα (παρ’ ότι ασφαλώς δεν το νιώθει, αφού τα πάντα στον ισημερινό περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα). Φαντάσου τώρα πως η Γη σταματάει ξαφνικά. Τι πρόκειται να συμβεί? Όλα όσα δεν είναι στερεωμένα πάνω στην επιφάνειά της (οι άνθρωποι, λόγου χάρη) θα τινάζονταν προς τα μπροστά, συνεχίζοντας να κινούνται με ταχύτητα 1.700 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ οι λόφοι και τα βουνά θα παρέμεναν ακίνητα. Φαντάζεσαι τι θα γινότανε λοιπόν! Έπειτα, υπάρχει όλο αυτό το ρευστό υλικό που αποτελεί τη θάλασσα και τους ωκεανούς. Όλο αυτό το νερό θα άρχιζε ξαφνικά να κινείται προς την ξηρά με ταχύτητα 1.700 χιλιομέτρων την ώρα.
Νομίζω λοιπόν ότι είναι αρκετά καλό που η Γη πρόκειται να συνεχίσει να περιστρέφεται με τον ίδιο τρόπο για πάρα πολύ καιρό!
*************************************************************************************************
αυτό που με τρελαίνει (με τη θετική έννοια της λέξης) είναι ότι απαντά με τελείως δομημένο και μαθηματικό τρόπο. ξεκινάει και φτάνει σε ένα λογικό συμπέρασμα βηματάκι βηματάκι, χωρίς να μπουρδουκλώνει τη σκέψη του παιδιού...
είχα καθηγητές που δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό ούτε την ώρα που έλυναν ασκήσεις!!!!!!!!!!!!!!
αυτά!
πάω τώρα να διαβάσω τα δικά μου γιατί με αυτά τα παραμυθάκια αφαιρούμαι κ χαζεύωωωωωωωωω!!!!!
μάκια!
χρόνια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλή χρονιά να έχουμε!!!!!!!!!!!!!!!!
τσίου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ο Russel Stannard διετέλεσε καθηγητής φυσικής στο ανοιχτό πανεπιστήμιο Milton Keynes του Λονδίνου, και πρόεδρος του Βρετανικού Ινστιτούτου Φυσικής. έχει ταξιδέψει στην ευρώπη και τις ΗΠΑ, κάνοντας έρευνες στη φυσική υψηλών ενεργειών.
το 1986 τιμήθηκε με το βραβείο Templeton U.K. και σχετικά πρόσφατα ήταν επί ένα χρόνο επισκέπτης καθηγητής στο Κέντρο Θεολογικών Αναζητήσεων του Πανεπιστημίου του Πρίνστον στις ΗΠΑ. Παντρεμένος, με τέσσερα δικά του παιδιά και τρία από τον προηγούμενο γάμο της γυναίκας του, πιστεύει ότι τα στοιχεία της επιστήμης μπορεί και πρέπει να δίνονται στα παιδιά με τρόπο συναρπαστικό και κατανοητό. Τα πέντε βιβλία του για "τρυφερούς" αναγνώστες (από 11 ετών και πάνω) είναι το ευχάριστο αποτέλεσμα αυτής της πεποίθησής του.
το δωράκι του μπόμπιρα-μικρού Αλβέρτου είναι αυτό, γράφει το ονομά του1 μου θυμίζει κατι αναλογα που έχουμε εμείς για τα μικρουλάκια και τις απίθανες ερωτήσεις τους, τα πως και τα γιατι τους (είναι και αυτά μικροι επιστήμονες, διαβάζω φυσική τώρα πηξη-τήξη και τα σχετικα και τα'χω φρέσκα) γιατί να μην είναι οι καθηγητές μας σαν τον συγγραφέα (υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, βεβαίως βεβαίως)
φιλάκια καλή χρονιά και μια χαρά θα πας στην εξεταστική, νεραϊδοφυσικέ μας!
Posted by
MaYaMaYa |
4:47 μ.μ.
:**************
*****
Posted by
bereniki |
11:57 μ.μ.