E html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd"> cassi0pea: Αυγούστου 2006

Πέμπτη, Αυγούστου 31, 2006

angels...! (for real this time!!!)

check these out...


wings-of-desire



ta-ftera-tou-erwta

...να το ξαναπώ ότι το φθινόπωρο πλησιάζει και φαντάζει υπέροχο? να το ξαναπώ πως I JUST CAN'T WAIT? Ε ναι λοιπόν δεν μπορώ να περιμένω άλλο! ανυπομωνώ και κάτι μου λέει ότι σήμερα...αύριο...σύντομα πάντως θα βρέξει...
είμαι σε έκσταση από τη στιγμή που διάβασα για την παράσταση.. πέρασα μεγάλο obsession με την ταινιούλα τις τελευταίες μέρες... και μου φάνηκε ε-ντε-λώς κουλό όταν είδα ότι ανεβαίνει παράσταση... ελπίζω να ανταπεξέλθει στις great expectations μου!

skeftike i: bereniki at 8/31/2006 11:54:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τετάρτη, Αυγούστου 30, 2006

Η μικρή Κασσιόπη εκτιμά τις λεπτομέρειες

Η ώρα είναι 7:44 το πρωί. Το ξυπνητήρι χτυπά με τον ήχο Νο15. Aκούει για λίγο το αγαπημένο της τραγούδι. Όχι περισσότερο από 20 δευτερόλεπτα. Σέρνει βαριεστημένα το χέρι της μέχρι το γαλάζιο μαξιλάρι που έχει πάντα πεταμένο στο πάτωμα –αντί για κομοδίνο-, πιάνει το κινητό της, σταματάει το ξυπνητήρι και κάθεται στο κρεβάτι… φοράει τα μαύρα καλτσάκια της, τεντώνεται και κατευθύνεται προς το μπάνιο.
7:58 ακριβώς βγαίνει από το ντουζ, αρπάζει ένα μήλο και ένα κομμάτι κέικ από την κουζίνα και επιστρέφει στο δωμάτιό της. Στις 8:14 είναι έτοιμη να βγει από το σπίτι και να κατευθυνθεί προς τη στάση του λεωφορείου No 813. Έχει ξεχάσει όμως ότι το μεσημέρι έχει ραντεβού με τον οδοντίατρο. Το θυμάται καθώς κατεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά. Επιστρέφει και παίρνει την οδοντόβουρτσά της.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε μια μικρή κοσμική διαταραχή. Την ανάγκασε να ξεστρατίσει από το πρόγραμμά της. Η διαταραχή αυτή θα επηρεάσει δραστικά το μέλλον.
Αν δεν είχε γυρίσει πίσω για την οδοντόβουρτσά της, δεν θα είχε φτάσει στη στάση του λεωφορείου στις 8:29 αλλά στις 8:26. Έτσι θα είχε προλάβει το λεωφορείο που πέρασε στις 8:28. δεν θα είχε μείνει για 14 ολόκληρα λεπτά μέσα στο κρύο, να περιμένει το λεωφορείο που πέρασε τελικά στις 8:43. δεν θα είχε κρυολογήσει και δεν θα είχε τελικά ακυρώσει το μεσημεριανό της ραντεβού. Δεν θα είχε καθίσει για τσάι στην οδό Εμ. Μπενάκη καθώς θα περίμενε να περάσει το μεσημεριανό κενό μέχρι το επόμενο μάθημα. Δεν θα είχε συναντήσει τυχαία κάποια Εβελίνα που περίμενε κάποιον στο μικρό καφέ διαβάζοντας έναν ταξιδιωτικό οδηγό για την Βαρκελώνη. Δεν θα είχε αποκτήσει διάθεση για διάβασμα και δεν θα είχε επισκεφτεί το αγαπημένο της βιβλιοπωλείο, κάπου εκεί κοντά στην οδό Γραβιάς. Δεν θα είχε ζητήσει χαρτομάντιλα από τον μουσάτο βιβλιοπώλη και δεν θα είχε προσέξει το βιβλίο που διάβαζε εκείνος. Δεν θα είχε κατευθυνθεί προς τα ράφια με την ξένη πεζογραφία. Δεν θα έβηχε ενοχλητικά ψάχνοντας μανιωδώς για ένα βιβλίο του Ρέημοντ Τσάντλερ. Δεν θα είχε τραβήξει ποτέ την προσοχή του ενοχλημένου κυρίου που έψαχνε στον διπλανό διάδρομο για μια βιογραφία κάποιου ποιητή. Δεν θα την είχε προσέξει αργότερα, όταν εκείνη χάζευε ένα πανέμορφο πιάνο στην βιτρίνα ενός καταστήματος με μουσικά όργανα, στην Ακαδημίας. Δεν θα της πρότεινε ποτέ να την κεράσει ένα τσάι στα Εξάρχεια για να μαλακώσει τον λαιμό της. Δεν θα είχε γνωρίσει ποτέ τον άνθρωπο που είχε γράψει το αγαπημένο της τραγούδι…

Από τότε πάντα πιστεύει πως η ζωή κρίνεται από τις διαταραχές που προκαλούν οι πιο απίστευτες λεπτομέρειες. Από τότε… δίνει πολύ αξία στις λεπτομέρειες!
(Επιρροές από κάποιο όνειρο που ο Alan Lightman ονειρεύτηκε ότι κάποτε είδε ο Einstein…)

skeftike i: bereniki at 8/30/2006 12:50:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Δευτέρα, Αυγούστου 28, 2006

you...me...us...

...I think of you...
& I can look ahead...
to new memories...
to new mistakes...

I think of you and I know...
there's always a reason to try again...

I think of you...
and I can see me...
the best of me...
the me you loved...
the me you will always love...
the me that loves me...

I think of you....
and I can hope...
that I will hope again...

remember me?... you never forgot... you 'll never forget...

thnx for reminding me :)
thnx...
:*

skeftike i: bereniki at 8/28/2006 05:03:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

I'm done editing myself! time for results!

Μετά από ανάγνωση των πρόσφατων post μου… νιώθω την ανάγκη για μια πλήρη ανασυγκρότηση.. η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες βδομάδες μεν… καιρός να αρχίσουν να φαίνονται τα αποτελέσματα δε! Ε?
Λοιπόν…. Απολογισμός Αυγούστου…. Τι κάναμε μετά την επιστροφή από τη Λέσβο? Οέο?

  • Αρχίσαμε διάβασμα (όχι επιστημονικής φύσης δυστυχώς…) που μας ενδιαφέρει…αγγίζει…ταξιδεύει… που το είχαμε εντελώς μα παντελώς… μα εντελώς τελείως που λέει και μια ψυχή (που σαι ρε σώτε?) ξεχάσει, αφήσει…παρατήσει!
  • Αρχίσαμε αρμόνιο-παίζειν που μας ενδιαφέρει…αγγίζει…ταξιδεύει… που το είχαμε εντελώς μα παντελώς… μα εντελώς τελείως που λέει και μια ψυχή (που σαι??) ξεχάσει, αφήσει…παρατήσει! (start from scratch μιλάμε!!! Ναι ναι παίζω μέχρι και ΗΑΝΟΝ!... Θα ξαναγίνω βιρτουόζα λεμε!!!)
  • συνεχίσαμε το βολτάρειν, φλερτάρειν, σχεδιάζειν ταξιδάκιαν (First we take Berlin)....μας ενδιαφέρει…αγγίζει…ταξιδεύει… που δεν το ξεχάσαμε, αφήσαμε, παρατήσαμε ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ (αυτά δεν κόβονται βρε!)
  • Σταματήσαμε το γυμναστήριο…….φτουυυυ….. θα μας τα πρήξει ο Στούπακας (ο κόουτς) μόλις δει τα μούτρα μας… θα το αρχίσουμε όμως…. Γιατί…. Μας εκτονώνει….εκτονώνει….εκτονώνει…. και χαλαρώνει….!
  • Από σήμερα αρχίζουμε και διάβασμα γιατί αρκετά με τον Πόε και τον Σέρλοκ και τον Σαλ Παραντάιζ…
  • Και θα πάμε και Placebo! Yea baby! London baby (asxeto)! {νινί έτσι και το ακυρώσεις… Θα ξαναρχίσω να διαβάζω Πόε…μη με καταστρέψεις….ΜΗΗΗ}

AX….
Αυτά είχα να σας πω προς το παρόν….
Είμαι καλά και σας αγαπώ!
…..even though I do not know you
and even though I may never meet you, laugh with you, cry with you or kiss you...
I love you.

With all my heart I love you.
(Κλεμμένο από to-pineziko-blog…. Που το έκλεψε από κάποια ταινία απ’ ότι κατάλαβα… :P )
kisses sweethearts!

skeftike i: bereniki at 8/28/2006 01:38:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Κυριακή, Αυγούστου 27, 2006

μέρες που εκύλησαν μέσα στ’ όνειρο

Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και τώρα που χωρίζουμε
Άφησε να σου πω-
Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ’ όνειρο
Είναι αλήθεια, όπως το ‘λεγες…
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε
Μες σε μια νύχτα ή σε μια μέρα,
Μες σ’ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
Είναι γι’ αυτό λιγότερο χαμένη?
Όλα όσα βλέπουμε ή ό,τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο…

Στέκομαι ανάμεσα στο βογκητό
Μιας θαλασσόδαρτης ακτής,
Και μες στα χέρια μου κρατώ Κόκκους χρυσούς της άμμου-
Πόσο λίγοι! Κι όμως γλιστράνε
Από τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε,
Καθώς θρηνώ – καθώς θρηνώ!
Θεέ μου! Μήπως θα μπορούσα
Μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα?
Θεέ μου! Πώς θα κατορθώσω
Μόνο ένα απ’ το ανήλεο κύμα να γλιτώσω?
Όλα όσα βλέπουμε ή ό,τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο????????????????????????????????????

Όνειρο μέσα σε όνειρο - Edgar Allan Poe (Μετάφραση: Στέφανος Μπεκατώρος)


{My comment… πειράζει που δεν πιστεύω στα όνειρα? Πειράζει που πιστεύω πως όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο… καταντάει εφιάλτης? πειράζει που νιώθω πως ήρθε η ώρα να σταματήσω τα όνειρα?
…}

skeftike i: bereniki at 8/27/2006 02:13:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Σάββατο, Αυγούστου 26, 2006

MIKPE FELIPPE! AYPIO 8A DEIS!

Μετά από 5 ποτηράκια λευκό καμπά, 12 αμύγδαλα (τόσα μου επιτρέπει ο γυμναστής….) και 70 γραμμάρια πατατάκια τσακίρς (ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙ!!!!!) μπορώ να πω ότι έχω τρελά κέφια…. αν και γενικά σήμερα μες τα κεφάκια ήμουν… έτσι εξηγείται και το ότι ενώ ξεκίνησα να πάω μέχρι τον κύριο Χόντο και να πάρω λίγο πυλό για τα μαλλάκια μου, κατέληξα στην κάβα να ψωνίζω κρασάκ, ξηροκάρπ και πατατάκ!
Μπορώ λοιπόν να πω πως ιτ χαζ μπιν α γκρέητ ντέι απ του νάου…(οι λεπτομέρειες σε άλλο ποστ καθότι έχω έμπνευση και θα πάω να ξεδιπλώσω το ταλέντο μου στα κακόμοιρα πλήκτρα του αρμονίου μου….)…. Υπάρχει όμως ένα μελανό σημείο σε αυτήν την σάτς ε πέρφεκτ ντέι… τόσο μελανό που με κάνει να γράφω ποστ!
Ο Φελίπε Μάσσα πήρε την πολ ποζίσιον από το μωρό μου!!! Του την πήρε μέσα απ’τις ρόδες… την τελευταία στιγμή!!! ΦΑΚ ΦΕΛΙΠΕ! ΦΑΚ ΧΙΜ ΦΑΚ ΧΙΜ ΦΑΚ ΧΙΜ!!!!
Γες…. Άι ντου χαβ σαμ ίσιουζ γουίθ Φελίπε…. Όχι με τον Μάσσα… αλλά αυτόν έχω πρόχειρο τώρα… και πήρε την πολ από τον Μιχαλιό! Από τον γερμαναρά μου!
Ε ποτέ!!!!
Μπέρν Φελίπε! ΜΠΕΡΝ!
8A TA POYME STON AGWNA!!!!!!!!!

skeftike i: bereniki at 8/26/2006 06:22:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Παρασκευή, Αυγούστου 25, 2006

Κάρμα...

Θυμάμαι μια νύχτα που ‘χες πει:
«έχεις σταυρώσει κόσμο εσύ, θα μείνεις ξένος»
και σε κοιτούσα σαν παιδί
που κάποιος του ‘πε το γιατί
φυσάει ο αγέρας στη ζωή του αγριεμένος.

(Κάρμα – Παντελής Ροδοστόγλου – Διάφανα Κρίνα)

skeftike i: bereniki at 8/25/2006 01:13:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Πέμπτη, Αυγούστου 24, 2006

...ki omws de 8a ma8eis pote to timima pou plhrwnw...

sou stelnw auto to gramma bgalmeno ap'ta pio skoteina ulika tou 8anatou tis psuxis mou.
to swma mou, ena koxuli pou kapote mesa tou plagiazes, argei twra, katw apo bromika sentonia, apozitontas ta melh tou st'apomeinaria mias thusias.
oi meres edw kuloun san mikra peprwmena tou tipota pou katergazontai thn ekmhdenisi mou
thrimmatizoun ola mou t'astra
kai m'apodidoun ksana sto keno diastima
sta erwtimatika kai tous tromous.
sta grafw ola auta, auti ti nuxta
kathws pinw to teleutaio mou poto me to diabolo
kai fusaei mia argosurti broxi
fortomeni m'anamnhseis ki apoxairetismous
kai thn ania ths zwhs xwris esena.

twra 3ereis giati den apantw.
3ereis to timima pou plhrwnw.

(teleutaio poto me to diabolo - pantelis rodostoglou - diafana krina)

skeftike i: bereniki at 8/24/2006 08:05:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Νικώντας την επιθυμία για ψώνια και καφέ!

Πρωινή τσάρκα στην Αθήνα! Ήρθε μια φίλη από πάτρα για δουλειές και είπα να την συντροφεύσω στην πόλη… μετά από ελάχιστες ώρες ύπνου ξύπνησα στις 8 το πρωί. Μπήκα σε λεωφορείο μετά από 4(?) μήνες… ευτυχώς ο νεαρούλης οδηγός άκουγε ωραία μουσικούλα καθότι η δεν-έχω-πιει-καφέ__δεν-βγαζω-το-γυαλί-ηλίου-γιατί-τα μάτια-μου-είναι-τρομακτικά-κλειστά__i-need-some-sleep-NOW πήρε το mp3 player αλλά άφησε τα ακουστικούλια στο άλλο τσαντάκι…
Γραφειοκρατικές δουλειές κάπου στην Αχαρνών (ορκίζομαι δεν είχα ξαναπερπατήσει σε αυτόν τον δρόμο) και μετά Κολωνάκι… θεέ μου γιατί μου το κάνουν αυτό? Γιατί να έχουν τόσο απίστευτες εκπτώσεις? Γιατί να είναι τόσο όμορφα τα μπιχλιμπίδια? Γιατί φέτος όλα τα φουστανάκια είναι στο στυλ μου? Να μη μιλήσω για τα παπούτσια που είναι εδώ και 3 χρόνια στο στυλ μου και πλέον φοβάμαι να πάρω καινούρια γιατί θα τα δώσουν στο σκύλο του γείτονα να τα φάει… και πάνω απ’ όλα, ω Δία!, γιατί να έχω ορκιστεί ότι δεν θα ψωνίσω τίποτα περιττό φέτος? Αφού συμφέρει να ψωνίσω από τώρα για του χρόνου! Αφού αυτά τα φορεματάκια φοριούνται από τον απρίλη ως τον οκτώβρη! Αφού πρέπει να σοβαρέψει λίγο η γκαρνταρόμπα μου…. Αχ…τελικά τα κατάφερα… δεν ψώνισα απολύτως τίποτα! Και μετά… μετά ήρθε η αμαρτία…. Καφές στο Αttica… φίλοι και φίλες…ω, ναι… είμαι πιθανότατα η μόνη αθηναία κάτω των 40 που δεν έχει επισκεφτεί αυτό το «μαγικό» κατά τις διαφημίσεις μέρος… έφαγα τόσο πολύ στη μάπα τα Harrods τις τρεις φορές που ξενάγησα κόσμο στο Λονδίνο πέρσυ το χειμώνα, που και μόνο η όψη ενός εμπορικού κέντρου μου προκαλεί ζαλάδα…τι να κάνω όμως? Αφού η παρέα ήθελε καφέ στο attica… τι να πω… να πω ότι ήταν χάλια? Ότι πληρώσαμε 2 ευρώ ένα σαντουιτσάκι του οποίου το ψωμάκι είχε διάμετρο 6 εκατοστά? (ναι, ως φυσικός έχω πάντα ένα μικρό χαρακάκι μαζί μου…) να πω ότι δεν ήπια σοκολάτα γιατί κόστιζε 5 ευρώ? Ε ναι λοιπόν θα το πω… και φυσικά… αντιστάθηκα και δεν κοίταξα καν τη φθινοπωρινή collection που κοσμεί τις βιτρίνες και τα hot spot του πολυκαταστήματος… μπορεί ο όρκος no-shopping να μη μετράει στα φθινοπωρινά, αλλά όχι! Δεν ψωνίζω από πολυκαταστήματα! Δεν τα αντέχω, τα μισώ… μου αρέσουν τα μικρά μαγαζιά με προσωπικότητα! μου αρέσει να ψωνίζω παπούτσια από παπουτσάδικο, ρούχα από ρουχάδικο, κοσμήματα από κοσμηματοπωλείο… και πάει λέγοντας! Και εννοείται ότι δεν θα ξαναπάω για καφέ εκεί… άλλωστε έχω βρει την τρύπα με τον καλύτερο φρέντο και τα πιο νόστιμα κρουασάν της Αθήνας…{(και ξεπεράστε επιτέλους τις βάφλες! Είναι νόστιμες οκ… αλλά το κρουασάν είναι κλάσικ!)} κάπου στο κολωνάκι… μακριά από την περίφημη πλατεία με τα σούργελα… δεν σας λέω πού! Έχει μόνο 5 τραπέζια και δεν μου αρέσει καθόλου να πίνω τον φρέντο μου όρθια… και επειδή η έλλειψη καφείνης αρχίζει να σφυροκοπάει το πανέμορφο κεφαλάκι μου, σας αφήνω για να απολαύσω τον καλύτερο φραπέ της πόλης... με τις σωστές αναλογίες φρουκτόζης-καφέ και ελάχιστο αμαρέτο…στο σωστό ποτήρι πάντα!

skeftike i: bereniki at 8/24/2006 03:57:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006

Τα συμπεράσματα μιας γελοίας!

Λεηλασία…κατάκτηση… ή έρωτας?
Δεν έχει νόημα να τα αναλύουμε όλα αυτά τελικά… όλες αυτές οι σκέψεις είναι απλά απόρροια από τις πληγές που δεν αφήνουμε να κλείσουν… το ότι μπορώ να σκέφτομαι δυναμικά και να καταλαβαίνω τα λάθη μου σημαίνει ότι σχεδόν τα έχω καταφέρει… ότι έπαψα να δίνω αξία σε γεγονότα που μου στοίχισαν στο παρελθόν… απομυθοποίησα ανθρώπους, αποδέχτηκα την απόρριψη… δέχτηκα ότι η ζωή τελικά συνεχίζεται! Δέχτηκα ότι τελικά θα ξαναερωτευτώ και πιθανότατα θα ξαναπληγωθώ! Ναι οκ μου το επιτρέπω πια… «η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια, ρωτά «ποιος διψάει?», ψιθυρίζεις: «εγώ!»…
Και μετά άρχισα να θέτω περιορισμούς… δεν θα ξαναπέσω με τα μούτρα, δεν θα εμπιστευτώ τυφλά κάποιον απλά επειδή με κοιτάει και νιώθω υπέροχα, δεν θα θαυμάσω τα πάντα πάνω του! Σίγουρα έχει ελαττώματα! Όλοι έχουν… πρέπει να τα «εντοπίσω» για να μην με κατασπαράξουν τα ελαττώματα του! (οκ υπερβάλλω Pinezare!!!)… και εκεί είναι το σημείο που δεν αφήνεις τις πληγές να κλείσουν! Τις κρατάς ανοιχτές σκόπιμα… για να προστατευτείς από καινούριες… τελικά όμως τι πονάει περισσότερο… μια καινούρια πληγή -που τελικά μπορεί και να μην δημιουργηθεί καν- ή μερικές παλιές, σκόρπιες εδώ κι εκεί? Δεν ξέρω… και δεν έχει νόημα… το μόνο που ξέρω είναι ότι ένα διάλειμμα δεν είναι κακό! Κατάλαβα ότι όλα αυτά θα εξαφανιστούν δια μαγείας μόλις εμφανιστεί η πραγματική μαγεία… και εγώ θα νιώθω πως κάποτε ήμουν μια γελοία που έβλεπε άσχημα όνειρα!
Τι λεηλατώ? Όποιον και ό,τι με έχει κάνει να νιώσω άσχημα… ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό…
Τι κατακτώ? Αυτό δεν το ξέρω ακόμα…
Τι ερωτεύομαι? Όποιον και ό,τι με κάνει να νιώθω όμορφα… ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό..! ;)

skeftike i: bereniki at 8/22/2006 01:01:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006

Το όνειρο ενός γελοίου – Φ. Μ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

Είμαι ένας άνθρωπος γελοίος. Τώρα με λένε τρελό. Θα ήταν τίτλος τιμής αν γι’αυτούς δεν εξακολουθούσα να είμαι το ίδιο γελοίος. Αλλά δεν δυσανασχετώ πια, όλος ο κόσμος μου είναι αρκετά συμπαθής, ακόμη κι όταν με κοροιδεύουν και θα έλεγε κανείς, πως τότε ίσα ίσα μου είναι συμπαθής. Θα γελούσα κι εγώ μαζί με αυτούς ευχαρίστως, όχι τόσο για μένα, αλλά για να τους κάνω ευχαρίστηση, αν δεν δοκίμαζα τόση θλίψη κοιτάζοντάς τους. Θλίψη να βλέπω πώς δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που γνωρίζω εγώ. Τι σκληρό είναι να την γνωρίζεις μόνος εσύ! Αλλα δεν θα καταλάβουν.. όχι, δεν πρόκειται να καταλάβουν..
Άλλοτε υπέφερα πολύ να περνώ για γελοίος δεν φαινόμουν. Ήμουνα. Υπήρξα πάντα γελοίος και ξέρω ότι αναμφίβολα είμαι από γεννησιμιού μου. Θα μουν δε θα μουν επτά μόλις χρονώ όταν κατάλαβα πως ήμουνα γελοίος. Ύστερα σπούδασα στο πανεπιστήμιο –και όσο σπούδαζα τόσο περισσότερο καταλάβαινα πόσο ήμουν γελοίος. Έτσι που όλη η πανεπιστημιακή μου μόρφωση φαινόταν να μην υπάρχει παρά για να μου δείξει και να μου εξηγήσει, όσο εντρυφούσα σ’αυτήν, πως ήμουν γελοίος. Χρόνο το χρόνο, βεβαιωνόμουνα όλο και περισσότερο ότι από κάθε άποψη παρουσίαζα ένα γελοίο πρόσωπο. Όλος ο κόσμος με κορόιδευε παντού και πάντα. Αλλά κανενός δεν πέρναγε από το μυαλό ότι αν υπήρχε κάποιος στον κόσμο που ήξερε πιο καλά από όλους ότι είμαι γελοίος, αυτός ο άνθρωπος ήμουνα εγώ. Κι αγανακτούσα που κανείς δεν το φανταζόταν. Σε αυτό φταίω και εγώ, η αλαζονεία μου με εμπόδιζε πάντα να ομολογήσω το μυστικό μου. Αυτή η αλαζονεία αυξανόταν με τα χρόνια, και αν αφηνόμουν μπροστά σε οποιονδήποτε να αναγνωρίζω πως ήμουν γελοίος, πιστεύω πως το ίδιο κιόλας βράδυ θα είχα τινάξει τα μυαλά μου με μια πιστολιά. Έφηβος σαν ήμουν, πόσο είχα υποφέρει στη σκέψη ότι δεν θα μπορούσα να αντισταθώ, ότι ξαφνικά θα όφειλα να το ομολογήσω στους συντρόφους μου. Αλλά όταν ενηλικιώθηκα, αν και από χρόνο σε χρόνο είχα βεβαιωθεί ακόμη περισσότερο για την τρομερή ιδιομορφία μου, κατάφερα για τον άλφα ή βήτα λόγο να ηρεμήσω. Ακριβώς επειδή ως τότε αγνοούσα το γιατί και το πώς. Ίσως το όφειλα σε αυτή την απέραντη μελαγχολία που κυρίευσε την ψυχή μου ύστερα από κάποιο γεγονός απροσμέτρητα ανώτερό μου, δηλαδή: την πεποίθηση που είχα μόνιμα από τότε, ότι εδώ κάτω τα πάντα είναι χωρίς σημασία. Το υποψιαζόμουν αυτό από πολύ καιρό αλλά ξαφνικά βεβαιώθηκα απόλυτα. Ένιωσα απότομα ότι θα μου ήταν αδιάφορο αν ο κόσμος υπήρχε ή αν δεν υπήρχε πουθενά τίποτε. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι και να αισθάνομαι ότι κατά βάθος τίποτε δεν υπήρχε για μένα. Ως τότε νόμιζα πάντα ότι πολλά πράγματα υπήρξαν πριν από μένα. Τώρα αντιλαμβανόμουν ότι τίποτε δεν υπήρχε πριν, ή μάλλον ότι δεν υπήρχε παρά φαινομενικά. Σιγά σιγά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ποτέ δεν υπήρξε τίποτε. Έπαψα τότε να ερεθίζομαι με τους ανθρώπους και κατέληξα να μη τους προσέχω καθόλου. Αυτή η διάθεση εκδηλωνόταν ακόμη και στις πιο ασήμαντες περιστάσεις της ζωής: μου συνέβαινε, λόγου χάρη, περπατώντας στο δρόμο, να σκοντάφτω πάνω τους. Όχι γιατί με είχαν απορροφήσει οι σκέψεις, γιατί τότε δεν θα σκεφτόμουν όσα σκέφτομαι: τα πάντα μου ήταν αδιάφορα. Να μπορούσα τουλάχιστον να βρω τη λύση των προβλημάτων! Ούτε ένα δεν είχα λύσει. Και ο Θεός ξέρει πόσες λύσεις είχα προτείνει! Αλλά, επειδή αδιαφορούσα για όλα, πήγαν και τα προβλήματα στο βρόντο.
Να όμως που ξέρω την αλήθεια. Αυτή την αλήθεια την έμαθα τον περασμένο Νοέμβρη, στις τρεις Νοεμβρίου ακριβώς, και από τότε την έχω σταθερά χαραγμένη στη μνήμη μου.
[.....]

skeftike i: bereniki at 8/21/2006 11:29:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

juggling…

Πριν 6 χρόνια, σε ένα φεστιβάλ για κόμικς, γνώρισα τον Τάσο... ο Τάσος ήταν εκεί με μια παρέα τύπων που πειραματιζόντουσαν με το juggling… αφού χαζέψαμε την έκθεση ξεκίνησαν τα παιχνίδια… έπαιζαν με κορύνες, μπάλες, κοντάρια… τα άναβαν κιόλας.. ήταν αρκετά εντυπωσιακοί… και φυσικά ένιωσα γοητευμένη…
Πάντα με εντυπωσίαζε το θέατρο δρόμου… είτε ήταν παντομίμα, είτε ζογκλερικά, είτε μουσικοί του δρόμου… πάντα με μάγευαν γιατί τους θεωρώ πολύ ελεύθερους… Από τότε απλά παρακολουθούσα στο δρόμο όποτε τύχαινε να συναντήσω ζογκλέρ.
Απόψε, παρόλο που πήγα στο θησείο, σημείο όπου πάντα συναντάς κόσμο να χαζεύει και να χειροκροτεί κάποιον ζογκλέρ, δεν είχα την τύχη να δω ούτε μπάλες ούτε κορύνες να χορεύουν στον αέρα…
Απόψε όμως γνώρισα τον Σπύρο. Ο Σπύρος ασχολούταν από μικρός με το juggling. Εδώ κι ένα χρόνο είναι στο Βερολίνο, σε σχολή για θέατρο δρόμου. Είχα διαβάσει για τέτοιες σχολές όταν μάθαινα γερμανικά… εκεί δίνουν πολύ σημασία στις τέχνες… ακόμα και στις «τέχνες του δρόμου» (strussenkunst)!
Με τον Σπύρο μιλήσαμε για περίπου 3 ώρες…κυρίως για το Βερολίνο και για το juggling…
Το juggling δεν είναι μόνο θέμα τεχνικής. Δεν είναι μόνο θέμα τρέλας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το ρυθμό. Μου ανέφερε διαφορετικές σχολές και θεωρίες. Συγκράτησα μόνο τη ρώσικη που είναι η πιο αυστηρή. Και που όλα αντιμετωπίζονται με σημεία στο χώρο. Όλα μελετημένα και μετρημένα ώστε να εκμεταλλεύεσαι τη βαρύτητα με τον τρόπο που θέλεις εσύ…
Επίσης μία θεωρία έχει μαθηματικοποιήσει την κατάσταση… κάθε κίνηση είναι ένας αριθμός… κάθε συνδυασμός μια μαθηματική πράξη…
Η άλλη θεωρία έχει να κάνει με beat… τα αντιμετωπίζει όλα με το ρυθμό… και κάθισα και σκέφτηκα…γιατί όταν εγώ παίζω αρμόνιο τι κάνω…? Από ένα σημείο & μετά όλα γίνονται μηχανικά! Μετράω διαστήματα & διάρκειες.. συγκεντρώνομαι… και όταν συγκεντρωθώ τόσο απόλυτα που δεν υπάρχει τίποτα και κανείς τριγύρω… τότε μου επιτρέπω να σκεφτώ και να σιγοτραγουδήσω τη μελωδία… τότε ξέρω ότι έχω μπει μέσα στη μελωδία…και αυτή μέσα σε μένα… τότε ξέρω ότι έχω φύγει.. είμαι αλλού…
το πόσο καλά θα παίξεις με τις κορύνες έχει να κάνει με το πόσο σωστός είναι ο ρυθμός που ακολουθείς, το πόσο σωστά διαστήματα έχεις επιλέξει και το πόσο συγκεντρωμένος είσαι ώστε «να γίνεις ένα με τη μελωδία που παίζεις με το κορμί σου»…
Το juggling είναι γυμναστική… του μυαλού…γιατί και το μυαλό το αντιμετωπίζουν σαν μυ…
Juggling σημαίνει να μπορείς να παίζεις με περισσότερα αντικείμενα από αυτά που μπορείς να κρατήσεις στα χέρια σου… δηλαδή με περισσότερα από δύο…
Και εγώ απλά αναρωτιόμουν… γιατί το ονόμασαν Jungling (jungle = ζούγκλα…)? Αφού είναι κάτι τόσο σωστά δομημένο… Μέχρι που έμαθα ότι λέγεται juggling… και έχει γαλλική ρίζα… ;)Δεν χρειάζεται να ξαναπώ ότι νιώθω γοητευμένη… ε?

skeftike i: bereniki at 8/21/2006 12:50:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Κυριακή, Αυγούστου 20, 2006

get back up and do it again


...and again... and again... and again!
it's good to know some things will never change!
in any life
in any city
on any day
no matter what the season is
always there... always for real...
pure, honest... beautiful
again and again
forever

skeftike i: bereniki at 8/20/2006 07:47:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Ο αύγουστος φεύγει…. Ο καύσωνας έρχεται….

Ομολογώ ότι μέχρι σήμερα δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα με τον καύσωνα… ίσως επειδή κάθε καλοκαίρι έλειπα όλο το καλοκαίρι στα νησιά… ήμουν πολύ τυχερο παιδί όσον αφορά στο θέμα διακοπές! σήμερα ο καύσωνας με πείραξε.. αν και έμεινα μέσα most of the day, έφαγα φρούτα, λαχανικά και πολλά λίτρα νερό… γενικά το πρόσεξα το ζήτημα… παρ’όλα αυτά υπέφερα από τρομερό πονοκέφαλο…
Τώρα είμαι καλά (εδώ και 3 ώρες έχω σταθερή θερμοκρασία 27 βαθμούς κελσίου σε όλα τα δωμάτια που επισκέπτομαι… οπότε συνήλθα!)…
Μετά από όλα αυτά λοιπόν καταλήγω στο εξής…
Αρκετά μας κράτησε αυτό το καλοκαίρι… ήδη μου μυρίζει φθινόπωρο (τώρα νιώθω σαν έναν άγγλο συγκάτοικο στο γιορκ… που τη μία μέρα μας είπε μες στα χαμόγελα «ooo the summer is almost here!!! We are gonna hit the grass soon!!! (ενοούσε ότι θα ξαπλάρουμε στο γρασίδι έξω από το σπιτάκι μας) I can almost smell the summer!!!” και μετά από δυο μέρες χιόνισε τόσο πολύ… πάγωσε η λίμνη σχεδόν….)…
κάπως έτσι λοιπόν… μέσα στον καύσωνα… μυρίζω κι εγώ το φθινόπωρο… και ανυπομονώ… ανυπομονώ να φορέσω το τζηνάκι μου και τα φούτερ ζακετάκια μου… τα πράσινα φοβερά αθλητικά μου και να αρχίσω τις βόλτες στη φθινοπωρινή αθήνα! Να μυρίζω το νωπό χώμα και να χώνομαι στα κεντρικά σινεμά….να βλέπω ταινίες για να γλιτώσω την ψιχάλα… καθότι σπάνια έχω μαζί μου ομπρέλα!
Και το κυριότερο… σε κάνα μήνα θα ξεκινήσει και το φεστιβάλ κινηματογράφου… I’m so excited… I just can’t hide it! Πέρσι ήταν η καλύτερη κινηματογραφική περίοδος… απίστευτη ποικιλία από ταινίες ό,τι ώρα σου καπνίσει! I can’t wait!!!!! Κάθε χρόνο και καλύτερο αυτό το φεστιβάλ…. Άντε να βγει το πρόγραμμα να αρχίσουμε να επιλέγουμε εργάκια…
Το καλοκαίρι φεύγει…. Το φθινόπωρο έρχεται… και φαντάζει υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!

skeftike i: bereniki at 8/20/2006 12:28:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Σάββατο, Αυγούστου 19, 2006

Ο χρόνος με τον εαυτό μου

Βρισκόμαστε στο κολωνάκι Παρασκευή βράδυ… ο κόσμος ανύπαρκτος… τα πάντα κλειστά!!! … καταντάω γραφική… αλλά ρε παιδιά θα το πω καθότι στο κολωνάκι δεν έχω αναφερθεί… μιλάμε για την απόλυτη ηρεμία… το κολωνάκι γενικά μου αρέσει όπως και να χει… έχω ένα κόλλημα με τις ανηφόρες… και τα σκαλάκια στα δρομάκια που οδηγούν λυκαβητό… και εκείνο το καφέ με τις ομπρελίτσες που φτιάχνει φοβερές κρέπες…δεν θυμάμαι όνομα… κάπου στο ύψος της μασαλίας νομίζω είναι σε κάποιο σημείο με σκαλάκια…
Ένιγουέι… όλα κλειστά.. φεύγουμε.. μεταφερόμαστε στο λίγο πιο κυκλοφορημένο σημείο της Αθήνας που ονομάζεται Ψυρρή…. Καθόμαστε με το φιλαράκι μας για ποτό σε ένα αρκετά συμπαθητικό μπαράκι, σε συμπαθητικό πεζοδρομάκο με λίγα δεντράκια, δροσούλα, συμπαθητικό σερβιτόρο, πολύ κεφάτο dj και εύγεστη σανγριά…
Και ανοίγουμε λοιπόν, καθώς πίνουμε το πρώτο μας ποτηράκι, την συζήτηση περί σχέσεων με άτομα του αντίθετου φύλου…
Τελικά πόσο μας επηρεάζει μια σχέση…?
τι αλλαγές προκαλεί στην προσωπικότητά μας το άτομο που έχουμε δίπλα μας?
Κατά πόσο είναι στο χέρι μας να τις ελέγξουμε?
Φταίει εκείνο που χάσαμε τις αγαπημένες μας ταινίες στο σινεμά…. ή μήπως εμείς?
Γιατί μόλις γνωρίσουμε «το-άλλο-μας-μισό» χανόμαστε με τα φιλαράκια?
πόσες συναυλίες χάσαμε φέτος το καλοκαίρι…?...και πόσες θα χάσουμε…?
Γιατί δεν έχουμε επισκεφθεί ακόμα το ερημικό νησάκι των ονείρων μας…?
Τελικά δεν θα κάνουμε ποτέ interail? Επειδή το άλλο μισό σιχαίνεται τα τρένα..ε?
και σταματήσαμε να ζωγραφίζουμε τις κυριακές…γιατί είναι η μόνη ολόκληρη μέρα που έχουμε μαζί…και…και….
Και τελικά πού είναι ο εαυτός μας?
Κατά πόσο είναι στο χέρι μας να φέρουμε ένα άλλο άτομο κοντά στα ενδιαφέροντά μας?
Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ εύκολο…αφού αυτά είναι που τον τράβηξαν προς τα εμάς in the first place… αλλά μήπως εμείς απλά τα παραμερίσαμε επειδή μας είχε λείψει η συντροφικότητα και το γούτσου γούτσου..? και μετά? Μετά συνηθίσαμε σε αυτό… και τα αφήσαμε όλα στην άκρη… για αργότερα… και σιγά σιγά ξεχάσαμε τι μας άρεσε να κάνουμε στη ζωή μας… τι μας έκανε να αγαπάμε τον εαυτό μας!!!
Πόσο καιρό μας παίρνει άραγε να θυμηθούμε όλα αυτά που μας άρεσε να κάνουμε πριν? Τι πρέπει να γίνει για να ερωτευτείς πάλι τον εαυτό σου? Ίσως αν μείνεις μόνος σου και πάλι… αλλά δεν το θέλουμε αυτό… θέλουμε και το-άλλο-μισό δίπλα ε?
Όλα λοιπόν είναι θέμα ωριμότητας και σωστής συμπεριφοράς από την πρώτη κίολας μέρα γνωριμίας…
Χρόνος για τον εαυτό μου… μετά από τρία ποτήρια σανγκριά… καταλήγω σε αυτό…
αυτό χρειάζομαι από μια σχέση… χρόνο για μένα…
για να μπορώ να πηγαίνω στο θέατρο με τον φίλο μου… για να βλέπω ταινίες σινεφίλ που το-άλλο-μισό σιχαίνεται…. Και ναι…τις Κυριακές τα μεσημέρια θέλω μέγαρο μουσικής κι όχι καφέ στο θησείο! Καφέ στο λυκαβητό μπορεί να τον δεχτώ… και θέλω και 2 απογεύματα κάθε βδομάδα για τα ισπανικά μου… και να πηγαίνω σε εκθέσεις μόνη μου.. να μπορώ να παρατηρώ ό,τι θέλω για όσο θέλω!
Και μετά μπορούμε να κάνουμε και όλα αυτά που κάνουν τα ζευγάρια μαζί… αλλά δεν θέλω να χάσω πάλι τον εαυτό μου! Δεν θέλω να ξαναγίνω ένα μηδενικό! Δεν θέλω να κάνουμε τα πάντα μαζί! …εντάξει…ίσως στο interail δεχτώ να με συνοδεύσει… ;) εκτός κι αν σιχαίνεται τα τρένα!

skeftike i: bereniki at 8/19/2006 03:10:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Παρασκευή, Αυγούστου 18, 2006

Χορεύω όλη μερα!!!!!!

Νομίζω πως ακούω
Τον ήχο της φωνής σου
Κάποτε χόρευα μαζί σου
Κάτω απ’τον ήλιο τέτοιο ΦΩΣ
Θυμάμαι πώς κοιτούσες ΠΩΣ
Μου λεγες πάρε με μαζί σου….
Νομίζω πως ακούω
φωνές από τ’αστερια
Πέρασαν τόσα καλοκαίρια
Χωρίς να καταλάβω πως..
Ανατινάζεται ΤΟ ΦΩΣ
Τις κυριακές τα μεσημέρια….
Πάρε με μαζί σου!!!!!!!!!!!!!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΝΑ ΔΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΝ ΤΙΓΡΗ
ΠΟΥ ΟΛΟ ΜΕ ΚΟΙΤΑ
ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΑ ΦΩΤΑ
ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΓΙΑ ΛΕΦΤΑ
ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ
ΟΠΩΣ ΜΕ ΣΦΙΓΓΕΙ ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΑ
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΚΛΑΙΕΙ
Μ’ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ
ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΠΑΡΕ ΜΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ
ΟΛΗ ΜΕΡΑ
ΠΑΡΕ ΜΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΝ
ΟΛΗ ΜΕΡΑ
Νομίζω πως ακούω
Φωνές από τ’ αστέρια
Φωνές από τ’ αστέρια….
Νομίζω πως ακούω
Φωνές από τ’ αστέρια….
…………………………………………το ΄χω λιώσει…
Αφιερωμένο στο «τέρας» που λάτρευε το φως, μιλούσε με νοήματα, έβαζε τρικλοποδιές και μου έπινε τον καφέ… πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλη μέρα λεμε!

skeftike i: bereniki at 8/18/2006 06:52:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Πέμπτη, Αυγούστου 17, 2006

θα πήγαινα κι εγώ στη μύλο φέτος το καλοκαίρι….

Σε λίγες ώρες μια τρελοπαρέα σαλπάρει για Μύλο…
3 σκηνούλες, πολλά συμπράγκαλα και άπειρο κέφι… θυμάμαι τον εαυτό μου πριν 1,5 μήνα να αποφασίζει να δώσει διπλή εξεταστική το σεπτέμβρη (ουσιαστικά αύγουστο και σεπτέμβρη)…και με μουτζώνω!!!!
Τώρα, αντί να βάζω στο σάκο το αντιηλιακό , το μαγιό και τα παρεό μου….τώρα τους ψήνω λουκανικοπιτάκια για το ταξίδι και τους εξηγώ πώς να στήσουν τις σκηνούλες… σε λίγο θα φύγουν και θα μείνω εδώ… με τη συμπίεση…. Στην πίεση…
κι εσύ άκαρδο πλάσμα τολμάς να είσαι εκδρομή στα καλάβρυτα?!!?! (άσχετο…)
Ζηλεύω κολασμένα…
Μυρίζει υπέροχα…. Θα κρατήσω μερικά για να τα φάω το πρωί…όταν….απλά θα είμαι εντελώς μόνη στο σπίτι… νοτ σο μπαντ τώρα που το σκέφτομαι…ε?
ΠΑΡΤΥ ΚΑΝΕΙΣ?
:P

skeftike i: bereniki at 8/17/2006 11:31:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Κάτι που κατέγραψα απλά για να το διαβάζω…

And nothing stays the same
And nothing ever happens to you that will happen to you again
Or is this the way it was?
...So do you like where we're headed?
Does it make sense in your eyes?

Do you miss me, baby,
when I fall asleep?
Do you reach out for my arm?
Do you find it's too far away?
Do you?
Still you and no one else

So put your warm little hands where I can see them
Put those hands on my face
Tell me you love me
And no one else
Or close those little hands
Now they're fists
Now they're little fists
Punch a hole in me with those fists
If you ever wanted to punch a hole in me
And find out what's in me
There's really nothing in me

Now if you get any out of this
Then that's the thing that makes me sleep all day
And I'll explain my love for you
On another day

(Madrugada)
....
Έχω κάνει περικοπές στους στίχους… για να είναι στα μέτρα μου!!! :P
Απλά όταν νιώθεις έτσι καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να την κάνεις…ε?
...πρέπει ο άλλος να σου δώσει μια μπουνιά… τόσο δυνατή που θα σε διαπεράσει…. Για να δεις ότι δεν έχει μείνει τίποτα πια…. Και τότε το νιώθεις…

Ψιτ…. Σ’ ευχαριστώ για εκείνη τη μπουνιά! Ήταν ό,τι καλύτερο έχεις κάνει για μένα… χμμμ…μάλλον…δεν έχεις κάνει και τίποτα άλλο για μένα νομίζω! And I won’t explain my love for you on any other day… γιατί να προσπαθήσω να εξηγήσω μια τρέλα?

Θα μπορούσα να τα γράψω σε ένα χαρτί, να το κλείσω σε ένα μπουκαλάκι (ούζου..έχω πολλά!) και να το ρίξω στη θάλασσα… αλλά βαριέμαι να τρέχω στις παραλίες σήμερα… άλλωστε δεν αξίζει τόσος κόπος για να πεις κάτι που…πιο πολύ θέλεις να υπάρχει για το διαβάζεις εσύ!...

skeftike i: bereniki at 8/17/2006 07:05:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

..Ακολουθεί μήνυμα κατά του πίνειν and ντράιβινγκ…

-αχ ωραία είναι….
-ναι ρε συ! Λάικ χίαρ νόγεaρ!
-χαχαχα! Τι να πιούμε?
-ξέρω γω…? Εγώ κάτι ελαφρύ πάντως… είμαι που είμαι αφηρημένη… και χωρίς ποτό θα παραπατήσω αν με βάλεις να περπατήσω στην ευθεία!
-χαχαχα! έλα ρε συ… θα σε βάλουν να φυσήξεις πρώτα! πιες ότι σ’ αρέσει! Με ένα ποτό δε σε πιάνει το αλκοτέστ!
-…….το θέμα δεν είναι να μη με πιάσει το αλκοτέστ! Το θέμα είναι να μη με πιάσει το ποτό!

skeftike i: bereniki at 8/17/2006 04:50:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

sorry...no subject found to fit this post...try posting something more specific next time!

Χτες βράδυ αποφασίσαμε να πάμε σε ένα από αυτά τα café-club-bar-restaurant της παραλιακής…
Τελικά κατάλαβα γιατί μου αρέσει τόσο η παραλιακή… γιατί έχει έκταση! Το μάτι κοιτάει δεξιά… κοιτάει αριστερά…κοιτάει μπροστά… θάλασσα παντου…! αυτό που με χαλάει είναι ο κόσμος… και κυρίως ο κόσμος που εργάζεται στα μαγαζιά! Καμία σχέση με τα άτομα στα «ψαγμένα»! κανένα στυλ… όλα στημένα! Ύφος μπλαζέ και δεν καταλαβαίνω το λόγο…. Όπως λέει η κολλητή μου… «ύφος επιπέδου με μυαλό δαπέδου…»…
η κορυφαία στιγμή ήταν ο παρκαδόρος… έχω την τάση να κλειδώνω την πόρτα μου καθότι φοβάμαι μην έρθει κανένας τρελός στο φανάρι.. φτάνουμε λοιπόν και ο τύπος έρχεται φουριόζος και πάει να ανοίξει την πόρτα-την κλειδωμένη!
Ανοίγω το παραθύρι και του χαμογελάω: «αφήνουμε κλειδιά και το παρκάρετε εσείς?»…
Έχει ένα ύφος μες στην τσαντίλα: «ΝΑΙ! Πήγα να ανοίξω την πόρτα αλλά την έχεις κλειδωμένη!»…
Κοιτάω την κολλητή… σκάμε στα γέλια… κατευαίνουμε…
«είναι αυτόματο…»
«εντάξει ξέρω!»
Τι μαλάκας! Τελικά φύγαμε για αλλού γιατί το μαγαζί είχε πολύ χάλια κόσμο… και καλύτερα γιατί δεν μου αρέσει να αφήνω τα κλειδιά μου..ο τύπος είχε αφήσει το φωτάκι του αυτοκινήτου ανοιχτό…
Ε τελικά πάμε στο επόμενο μαγαζί, καθόμαστε… I ‘ll spare the details… αν εξαιρέσεις την ωραία θέα, όλα τα υπόλοιπα χάλια… δεν είχαν καν φράουλα να μου βάλουν στο ποτό! Και είχα βαρεθεί να ακούω για αυτό το μαγαζί από το μάιο… (φέτος άνοιξε..)…τίποτα παιδιά… balux forever! ξαπλώνεις στη μαξιλάρα σου και χαζεύεις τη θάλασσα…
Φεύγοντας μπαίνει ένα ρυθμικό και πάρα πάρα πολύ συμπαθητικό κομματάκι… χορεύουμε? Πάντα… γυρνάω στην πλήρως ενημερωμένη κολλητή… «τι είναι αυτό?»…. «το τορνερό! Eurovision!»…. και έχω μείνει… άντε ρε! Τελικά μερικά κομμάτια χάνουν πολύ από το σκηνικό της eurovision… αν το θέαμα ήταν μόνο ακουστικό και όχι οπτικοακουστικό… εγώ θα το είχα ψηφίσει αυτό!
Όπως καταλαβαίνετε το τέλος ήταν απολαυστικό… το κομμάτι χορευτικότατο… η οδήγηση στην άδεια παραλιακή ονειρική…
μακάρι ο Αύγουστος να κρατούσε για πάντα…

skeftike i: bereniki at 8/17/2006 12:52:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τετάρτη, Αυγούστου 16, 2006

compile....COMPILE??????????? REALLY? TRULLY? YEA BABY!

Εδώ και 4 μέρες παιδεύομαι με έναν αλγόριθμο… αφού κατάλαβα πώς δουλεύει (χρησιμοποιεί στατιστική για να βρει χαρακτηριστικά υφής σε εικόνες… ουσιαστικά ψάχνει μέσα στην εικόνα και βγάζει στατιστικά για την ένταση της φωτεινότητας…), ήρθε το σημείο του προγραμματισμού… εδώ και 3 περίπου μέρες προσπαθώ να τον υλοποιήσω… δοκίμασα του κόσμου τα λουπς… πάντα κάπου κολλούσε… και μιλάμε για ένα παραδειγματάκι όπου χρησιμοποιώ πινακάκι 4x4 για να τον τρέξω… στην εργασία που παραδίδω, ο πίνακας πρέπει να είναι 256x256!!! Φανταστείτε διαφορετικές περιπτώσεις και παραμέτρους που πρέπει να δοκιμάσω…
Χτες δουλεύαμε δύο άτομα μαζί και τίποτα!
Όλες αυτές τις μέρες αναρωτιέμαι… γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου? Γιατί παιδεύω το μυαλό μου? Γιατί δεν είμαι σε μια παραλία? Γιατί δεν διαβάζω λίγο κοσμοπόλιταν!!! (μου λείπειιιιιιιιιιι)…
Τελικά σήμερα δούλεψε το πρώτο κομματάκι του αλγορίθμου-η μία διάσταση… πρέπει να γίνει για 4 διαστάσεις…. Πριν από λίγο δηλαδή… στις 5 το πρωί σχεδόν… είχα πάρει το τετράδιο στο κρεββάτι μου και έτρεχα τον αλγόριθμο στο χαρτί… βρήκα το λαθάκι… άλλαξα 2 γραμμούλες κώδικα…και… βουαλά!!!!!
Κομπάιλ!!! Σωστοί πίνακες!!! equals(==)ΗΔΟΝ Η!!!!!!!!
Θεέ μου σε ευχαριστώ που μου χάρισες λίγη αυπνία απόψε! Αν είχα κοιμηθεί μπορεί να μην τον είχα φτιάξει ποτέ!
I’m happy… I’m feeling good!!! I’m a godess!!!!! I DID IT!!! …a part of it…but….είμαι και πολύ μυαλό τελικάααααααααααααααααααααααααά!
Μάκια μου!
Καληνύχτα!
*****

skeftike i: bereniki at 8/16/2006 05:06:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

how a few words can determine our lives... (if we let them of course!)

[...]
-αν ένιωθες στ’ αλήθεια έτσι…δεν θα είχες φύγει!
-έφυγα γιατί δεν μου ζήτησες να μείνω!
-πώς θα μπορούσα να σου ζητήσω κάτι τέτοιο?!
-ήθελα να μου το ζητήσεις! Σε παρακάλεσα να μου το ζητήσεις!!!
-…
-αν ήθελες πραγματικά να μείνω… θα το είχες ζητήσει!
-ήξερες ότι δεν θα σου το ζητούσα ποτέ!
-ήξερα… έλπιζα πως έκανα λάθος!
-αφού αυτό ερωτεύτηκες σε μένα!
-τι? Τις φοβίες σου?
-δεν είναι φοβίες… ήθελα να είσαι ελεύθερη… να αποφασίσεις αυτό που θέλεις εσύ!
-δεν ήθελα να είμαι ελεύθερη! Δεν θέλω να είμαι ελεύθερη! Θέλω να νιώθω ότι με θέλεις δίπλα σου!
-Και χρειάζεται να το ακούς για να το νιώσεις?!?!....ξέρεις τις απόψεις μου… ξέρεις ότι δεν είμαι έτσι… δεν μπορώ να σου ζητήσω τίποτα…
-επειδή φοβάσαι! Επειδή νιώθεις ότι είναι ευθύνη… μπορώ να αναλάβω τις ευθύνες των πράξεών μου! Μεγάλωσα ξέρεις…!
-ξέρω! Μπορούσες λοιπόν να αναλάβεις την ευθύνη του ότι θέλεις να μείνεις… και να το κάνεις χωρίς να στο ζητήσω!
-αυτό δεν ήταν θέμα ευθύνης!
-ήταν θέμα ανασφάλειας!
-ήταν θέμα ευαισθησίας!
-ή μήπως εγωισμού?
-δεν ξέρω… έχει σημασία τώρα?
-όχι…
-τότε γιατί το συζητάμε?
-γιατί… έχουμε θυμώσει?
-με ποιον?...
-….
-με τους εαυτούς μας…?
-….
-καληνύχτα…
-….

skeftike i: bereniki at 8/16/2006 02:00:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

nights i'll always remember...with people i'll never forget...


i love u sistas... ;)

skeftike i: bereniki at 8/16/2006 01:25:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τρίτη, Αυγούστου 15, 2006

the god and the dog...and above all...THE BITCH!

Φέτος το καλοκαίρι γνώρισα αρκετό κόσμο…
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άτομα ήταν κοπέλα… κουκλάρα! Κορμάρα, ξανθιά και γενικά πάρα πολύ όμορφη, έξυπνη και «καλλιεργημένη»! Και μόνη!… μου έκανε εντύπωση που μια ΤΕΤΟΙΑ κοπέλα δεν είχε σχέση… οπότε έφερα την κουβέντα προς τα κει…
Κι εγώ χωρίς σχέση εκείνη την εποχή, όπως καταλαβαίνετε εξέφραζα εμπειρίες, παράπονα, ανησυχίες κου του λου..
Σε κάποια φάση πήρε το λόγο και άρχισε να μου λέει.. να μου λέει ότι είμαι πολύ γλυκιά… και πρέπει να αλλάξω τρόπο σκέψης…διαφορετικά θα πληγώνομαι συνέχεια! Μα θα γίνω εγώ εγωίστρια και αναίσθητη? Για ποιο λόγο?
Μου εξήγησε … οι άντρες σήμερα φοβούνται τις δεσμεύσεις και απλά δεν πλησιάζουν εύκολα τις γυναίκες που δείχνουν ότι τους χρειάζονται… πρέπει να είσαι και να νιώθεις ανεξάρτητη και δυναμική!
Οκ με αυτό συμφωνώ… και εμένα μου αρέσουν οι δυναμικοί άντρες… μου αρέσουν οι δυναμικοί άνθρωποι γενικότερα.. και οι φιλόδοξοι! Και είμαι και απ’τα δύο.. Αλλά γιατί να μην είμαι γλυκιά? What’s wrong with that?
Και η απάντηση ήταν… να πάω σε ένα βιβλιοπωλείο και να αγοράσω το εξής βιβλίο:
“Why Men Love Bitches!!!”
εκεί θα βρω τις απαντήσεις…
οκ σκέφτηκα…για να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο…θα υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα…
αλλά δεν έχω χρόνο να το διαβάσω προς το παρόν… οπότε δεν το πήρα ακόμα…
εδώ και λίγες μέρες έχω κολλήσει με ένα τραγούδι των james που λέει
“I’m addicted to you…you are my love, my senorita…I’m addicted to you…and I hope that we’ll pull through…!”… έχω κολλήσει γιατί έχω κι εγώ τον εθισμό μου τον τελευταίο καιρό… αλλά ψες το πρόσεξα περισσότερο…και παρακάτω λέει…
“DON’T treat me like a god….TREAT ME LIKE A DOG!.. I’ll come home to you….”
Ε ΟΧΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ! Δηλαδή ο τύπος λέει ότι θέλει να του φερόμαστε σαν να είναι dog και όχι god…και έτσι θα είναι πιστός…(I’ll come home to you..) δηλαδή…εσύ dog…άρα εγω…bitch?????
Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Πώς να φερθείς bitchy σε έναν θεό…?
Καληνυχτώ……και σας λούζω με φεγγαρόσκονη…....
*****

skeftike i: bereniki at 8/15/2006 01:57:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006

A day without me .... (U2)

Whatever the feelingsI keep feeling
What are the feelings You left behind
Today's a day without me


.....................................................................
......how does it feel? (:sataniko gelio!)

skeftike i: bereniki at 8/14/2006 01:32:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Κυριακή, Αυγούστου 13, 2006

IV

....................................................................
suddenly I thought... .
"what is the meaning of sin??????" ..
and I said to myself.... ...
"who gives a shit about paradise????....
....time is on our side... ......
and after all....love is all that matters.....
what the φακ... ........
let's sin!.......................................................
.....................................................................

skeftike i: bereniki at 8/13/2006 11:54:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

telitses.........................

bereniki: …απλά δεν βρίσκω νόημα! Σε τίποτα! Ποιο το νόημα να κάθομαι διαβάζω και να παίζω με τις εικονίτσες όταν δίπλα μου ρίχνουν βόμβες?
Φίλη berenikis: απλά να σκέφτεσαι ότι εσύ είσαι εδώ και μπορείς να το κάνεις αυτό! Και κάποιους κάπου πολύ κοντά σου τους σκοτώνουν χωρίς καν να τους ρωτήσουν! Κάποιοι δεν έχουν επιλογή!
Bereniki: ναι αλλά απλά δεν βρίσκω νόημα! Σε τι χρησιμεύω!? Τι καλό κάνω στο σύμπαν? Ειλικρινά νιώθω πως μόνο οι γιατροί και οι στρατιώτες μπορούν να προσφέρουν κάτι σήμερα!
Φίλη berenikis: …..(pausi)…..
Bereniki: και απλά νιώθω ότι νόημα βρίσκει κανείς σε αυτόν τον ανούσιο, ηλίθιο κόσμο, μόνο όταν είναι ερωτευμένος…γιατί τότε απλά μαγεύεται και δεν σκέφτεται τίποτα άλλο…γιατί τότε απλά είναι στην κοσμάρα του – και αυτό μου φαίνεται ακόμα πιο μάταιο..!
Φίλη berenikis: ο μόνος λόγος για να κάνεις κάτι καλύτερο στη ζωή σου είναι για να μπορείς να προσφέρεις κάτι καλύτερο ίσως στο παιδί σου…
Bereniki: ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΕΡΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΗΛΙΘΙΟ ΚΟΣΜΟ? ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΘΑ ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ? ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΟΥΝ ΣΕ 10-20 ΧΡΟΝΙΑ????????
Φίλη berenikis: …..θα το κάνεις…γιατί απλά κάποια στιγμή…θα θελήσεις να αφήσεις κάτι πίσω σου…


Κάπως έτσι είχε η συζήτηση… ομολογώ ότι με τάπωσες φιλενάδα…(και σπάνια με ταπώνουν εμένα!!!........................)………………………………...........πολλές……..........................................πολλές…………
…………………άπειρες θα έλεγα………………………………τελίτσες………………………………………………………………………......
.................................................................................................

skeftike i: bereniki at 8/13/2006 09:59:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006

an anecdote for those who need it!!!

νομίζω έχω ξαναμιλήσει για το πόσο μου αρέσουν τα αναπάντεχα γεγονότα που έρχονται την κατάλληλη στιγμή…… έχω ξαναπεί ότι πολλές φορές, όσο και να θέλω να τα βλέπω όλα ορθολογιστικά και μέσω της μεγάλης μου λατρείας της φυσικής…απλά συμβαίνουν πράγματα που με κάνουν να σκεφτώ… «ε δεν γίνεται! Κάτι συμβαίνει με τις σκέψεις! Κάποιο μαγνητικό πεδίο επηρεάζεται! Ο κόσμος των ιδεών που αναφέρουν οι ψυχίατροι μπορεί και να υπάρχει τελικά! …ίσως να είναι ένας μελλοντικός κλάδος της φυσικής… μήπως να ξεκινήσω διδακτορικό πάνω σε αυτό?!»
δεν έγινε κάτι φοβερό απλά έλαβα ένα sms σήμερα… από ένα άτομο που απλά υπήρξε στη ζωή μου για πάαααααααρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα… απλά μου φέρθηκε υπέροχα όσο κανένας άλλος και χωρίς να ζητήσει τίποτα από εμένα. Απλά εμφανίστηκε για να με βοηθήσει πρακτικά και ψυχολογικά σε μια πολύ πιεσμένη περίοδο… τώρα ζει πολύ μακριά.. (δεν είναι έλληνας), (δεν υπάρχει και δεν υπήρξε μεταξύ μας τίποτα το ερωτικό… νομίζω είναι και αρραβωνιασμένος πλέον… μιλάμε σπάνια στο msn περί ανέμων και υδάτων..)έχουμε να μιλήσουμε νομίζω 7 μήνες…
σήμερα το μεσημέρι λοιπόν είχα κυριολεκτικά πιάσει πάτο καθότι θέλω τοοοόσο πολύ να βγω απόψε… έχω ανάγκη από «τη δόση» μου (ακρόπολη, κρασάκι, γαλάζια μάτια και βόλτα σε άδειους δρόμους…) αλλά το πόσο απίστευτα χαζολογάω μου απαγορεύει πλέον τη σκέψη της εξόδου… είχα πέσει λοιπόν όταν μου ήρθε το sms από το μικρό αγγελούδι. Το άτομο έχει να μου μιλήσει 7 μήνες και μου έστειλε ένα ανέκδοτο… μόνο αυτό! Αυτό που χρειαζόμουν! Και τώρα….νιώθω απίστευτα καλά! Σας στο παραθέτω γιατί είναι θεïκό!
There was once a young man who, in his youth, professed his desire to become a great writer.
When asked to define “great” he said:
“I want to write stuff that the whole world will read, stuff that people will react to on a truly emotional level, stuff that will make them scream, cry, howl in pain and anger!”
he now works for Microsoft, writing error messages….!

skeftike i: bereniki at 8/12/2006 07:54:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

FridaY…

Τελικά δεν άντεξα! Σιγά μη δεν πήγαινα! Εντάξει δεν πήγα για περπάτημα… πήρα το βρώμικο σαραβαλάκι μου και πήγα οδικώς… και δεν πήγα απλά στο βράχο…πήγα παντού! Πέρασα από τη σταδίου, την πανεπιστημίου (αγαπημένος δρόμος), το παρκάκι ανάμεσα σε πανεπιστημίου και ακαδημίας (αγαπημένο παρκάκι), το σύνταγμα (αγαπημένα όλα εκει…), την μητροπόλεως, την πλατεία (πολλά άλλαξαν εκεί…το παγκάκι μας όμως όχι!!!), το θερινό του ψειρή (αγαπημένο σινεμά)… μπορώ να πω πως ήταν φο-βε-ρά! Με ανοιχτά παράθυρα και δροσερό αεράκι… και red στο ραδιόφωνο…
σε κάποια φάση... κόλλημα στη Μητροπόλεως… μα καλά τι νομίζουν οι άντρες? Ότι κορνάροντας θα βγάλουν φτερά τα τουτού τους και θα φύγουν? Ανοίγουμε τα παράθυρα και στο ΤΕΡΜΑ την ένταση! (Ι’m addicted to you… you ‘re my love my senorita!)…όχι που θα μου χαλάσετε τη διάθεση νευροσπάσματα!
Και στη στροφή από την Ιερά προς το σπίτι μπαίνει το άσμα!
Yea baby right!
It’s Friday and I’m in love!
…..let’s do some work now…the f*c*i*g diary says it's saturday!reality bites…aouts!

skeftike i: bereniki at 8/12/2006 01:12:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006

τι θέλω?...gia arxi....















αν γυρίσουμε όλοι τα ρολόγια μας ένα μήνα και 5 ώρες πίσω...θα μεταφερθώ λέτε σε εκείνη την φοβερά χαλαρή, όμορφη, υπέροχη, αξέχαστη, ανεπανάληπτη (ο κ υπερβάλλω...) στιγμή...? όχι? σίγουρα? το χει δοκιμάσει ποτέ κανείς? τότε πώς είστε τόσο σίγουροι όλοι! σύμφωνα με την κβαντομηχανική για όλα υπάρχει μία τόσα δα tiny πιθανότητα... come on let's tryyyy!!!! πλιιιιιιιζζζζ!!!!!

skeftike i: bereniki at 8/11/2006 09:24:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

nomizw pws...















Δεν τολμάω να το ξεστομίσω… και δεν αντέχω να το σκέφτομαι! Λες?... πρέπει να σταματήσω να το σκέφτομαι όμως…
Αλλαγή θέματος (όχι πως περιμένω να κατάλαβε κανείς τι έλεγα παραπάνω…αλλά λέμε τώρα..)
Ωραίο το φεγγαράκι ε? ξέρω…χάλια η ποιότητα της φωτό.. έβαλα 4 mega pixel…δεν μπορούσα παραπάνω…αλλά ήταν τελείως αφώτιστη η ακρόπολη βρε παιδιά… μόνο με το φως του φεγγαριού λουζόταν! Ωραία ήταν… και είχε και πλάκα.. ο κόσμος… άκουσα πολλά κουλά πάνω στον ιερό βράχο! Κάτι ηλικιωμένοι πιστεύουν λέει πως η Αθηνά θα εμφανιστεί σαν λαμπερή μπάλα (!!!) μια τέτοια νύχτα μέσα στο ναό της! Το πνεύμα της υπάρχει και… όταν δυναμώσει και το δικό μας, θα επιστρέψει από τη σελήνη στην πόλη της! Τύφλα να ‘χει η ομάδα Ε!!!
Χτες βράδυ επέστρεψα στον τόπο του εγκλήματος… (μάλλον μαγεύτηκα τελικά και θα αρχίσω πάλι να κόβω βόλτες εκεί κάθε βράδυ όπως όταν ήμουν teenager)… μπορώ να πω πως το almost full moon είναι σχεδόν εξίσου εντυπωσιακό με το ολόγιομο!
Βέβαια…
Χμ…δεν το ξεστομίζω!

skeftike i: bereniki at 8/11/2006 04:23:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006

Ultra Violet (just a part of..) - U2












Photographer: Ian Britton

I remember
when we could sleep on stones...
Now we lie together
In whispers... and moans...
When I was all messed up
And I heard opera in my head...
your love was a light bulb
Hanging over my bed...
Baby Baby Baby...
Baby Baby Baby...
Baby Baby Baby light my way....!

(To all the Sweet Hearts of this stupid world!)
:*

skeftike i: bereniki at 8/10/2006 11:24:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006

Απόψε…














Δεν μπορούμε να πολεμήσουμε….
Λέει να τραγουδήσουμε? Ίσως… στο μπάνιο…
Θα τα πιούμε? Γιατί όχι άλλωστε!
Θα χορέψουμε? Θέλεις? Γιούπιιιιι!!!!
Θα χαζέψουμε…εγώ αναμφίβολα…το παθαίνω κάθε φορά που Την αντικρίζω!
Θα ερωτευτούμε? Γουάι νοτ! Αν είναι η σειρά μας….!
Θα μαγευτούμε… από το φως, την ηρεμία, την ησυχία…
Θα φανταστούμε… πως όλα είναι υπέροχα… όπως Εκείνη όταν καθρεφτίζεται στη θάλασσα…
Θα σεληνιαστούμε… γιατί είναι όμορφο το φως της… πάνω από τα μάρμαρα… μέσα στη θάλασσα… βαρκάδα σε μια λίμνη.. μέσα από τα κενά που αφήνουν τα φύλλα ενός δέντρου… ακόμα και από την ταράτσα ενός σπιτιού! Είναι μαγικό…

Κάποτε μπήκαμε μέσα σε μια βάρκα για να πάμε μέχρι τη Σελήνη… δεν φτάσαμε πολύ κοντά… είχε έρθει εκείνη άλλωστε κοντά μας.. όσο μπορούσε.. όσο επιτρέπεται… και ήταν πανέμορφη μέσα από το πέλαγος… νομίζω τότε μαγεύτηκα πρώτη φορά!
Από τη Σελήνη? Τα αστέρια?
Από τη θάλασσα? Τη νύχτα? Τον έρωτα?
Δεν ξέρω! Ήταν όλα μαζί και δεν κατάλαβα!!!!

Απόψε θέλω να μαγευτώ ξανά! Από οτιδήποτε!!!

skeftike i: bereniki at 8/09/2006 05:25:00 μ.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006

Απάγκιο...?




Όταν το παρελθόν είναι όμορφο, σαν το νερό της θάλασσας, μας αρέσει να γυρίζουμε πίσω με τη σκέψη και να το χαζεύουμε… το απάγκιο όμως φεύγει από μας… ή εμείς φεύγουμε… όπως και να χει…δεν υπάρχει επιστροφή… ποτέ ξανά!
Έτσι είναι το παρελθόν… σαν το απάγκιο… και καλό είναι να το αφήνουμε εκεί… όμορφο, ναι…. Μπορεί η σκέψη να επιμένει…αλλά κάνει την ψυχή σου να πονάει…ποιο το νόημα…?
Καληνύχτα sweet heart… και κουράγιο αύριο… :*

skeftike i: bereniki at 8/08/2006 02:39:00 π.μ. | | kriseis, diafonies, problimatismoi...BLA BLA!!!

TI PAIDI EIMAI EGW? ;)h2>
  • I'm bereniki
  • From athens, Greece
  • megalo mperdema... as mhn to analusoume... h' mhpws na to analysoume? :S :P
megalo berdema... as mhn to analusoume... h' mhpws na to analusoume? ;)

Which Trainspotting character am I?

Which Trainspotting Character Are You?

blogz I read instead of studying!

stuff I read instead of studying!

the academic places of my past and (who knows...) future...

let's get out!...in this city...or another!

stuff that...depict my mood these days.....

απaγκιο

favourite tagline..

    "Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, Choose washing machines, cars, compact disc players, and electrical tin openers. Choose good health, low cholesterol and dental insurance. Choose fixed- interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends. Choose leisure wear and matching luggage. Choose a three piece suite on hire purchase in a range of fucking fabrics. Choose DIY and wondering who you are on a Sunday morning. Choose sitting on that couch watching mind-numbing sprit- crushing game shows, stuffing fucking junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pishing you last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, fucked-up brats you have spawned to replace yourself. Choose your future. Choose life... But why would I want to do a thing like that?" -Trainspotting [movie]

ti 8a elega gia mena se enan psuxiatro!

    EDIT EDIT EDIT